Neoarcheïcum
| Eon | Era | Periode | Ouderdom Ma | |
|---|---|---|---|---|
| Proterozoïcum | Paleoproterozoïcum | Siderium | later | |
| Archeïcum | Neoarcheïcum | 2500 - 2800 | ||
| Mesoarcheïcum | 2800 - 3200 | |||
| Paleoarcheïcum | 3200 - 3600 | |||
| Eoarcheïcum | 3600 - 4000 | |||
| Hadeïcum | vroeger | |||
| Indeling van het Archeïcum volgens de ICS.[1] | ||||
De geologische era Neoarcheïcum (ook Neoarchaïcum) is de laatste/bovenste era van het eon Archeïcum, dat duurde van 2,8 Ga tot 2,5 Ga. Het werd voorafgegaan door het Mesoarcheïcum en na/op het Neoarcheïcum komt het Paleoproterozoïcum.
Aardoppervlak
Tijdens dit tijdperk vormde het supercontinent Kenorland, rond 2,7 miljard jaar geleden.
Leven
Tijdens dit tijdperk ontwikkelden zich de eerste organismen die zuurstof fotosynthetiseerden. Dit zorgde ervoor dat de concentratie zuurstof in de atmosfeer begon te stijgen.
Atmosfeer
Het vrijgekomen zuurstof reageerde met mineralen in gesteenten en met de broeikasgassen in de atmosfeer. Dit zou uiteindelijk leiden tot de zuurstofcatastrofe in het latere Paleoproterozoïcum.
Bronnen
|