Noord-Brabants
| Noord-Brabants | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nederlands dialect | ||||
| ||||
Het Noord-Brabants in kaart gebracht
| ||||
| Taalgebied | Noord-Brabant | |||
| ||||
Noord-Brabants is de naam voor een groep Nederlandse dialecten die in Noord-Brabant worden gesproken.
Afbakening[1]
[bewerken | brontekst bewerken]De hoofdafbakening aan de noord- en westzijde (Zeeuws, Westhoeks Zuid-Hollands en Utrechts-Alblasserwaards) is de jij/gij-isoglosse. De grens met het verwante Zuid-Gelders in het noordoosten is de zuidelijke heget- en doeget-vorm van "heeft" en "doet".[2] De oostgrens met de Brabants-Limburgse overgangsdialecten is bepaald door de diftongeringlijn (ijs/ies). De grens met het Limburgs is de Uerdingerlijn (ik/ich). Jo Daan liet de zuidgrens van het Noord-Brabants samenvallen met de rijksgrens.[noten 1]
Alternatieve indelingen
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Brabants voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Het Woordenboek van de Brabantse Dialecten hanteert een meer gedetailleerde indeling van het Brabants die gebaseerd is op onderzoek van de Brabantse dialectwetenschapper Toon Weijnen; het Baronies (rond Breda) of het Markiezaats (rond Bergen op Zoom) was/is aan beide zijden van de grens nagenoeg hetzelfde, met name in een aantal gemeenten van de (Belgische) Noorderkempen. Samen met het Antwerps worden deze dialecten ook wel onder het Noordwest-Brabants geschaard.
Referenties
- ↑ (nl) (en) Jo Daan en D. Blok 1969, Van Randstad tot Landrand. Bijdragen en Mededelingen der Dialectcommissie van de KNAW XXXVI, Amsterdam: Noord-Hollandsche Uitgevers Maatschappij, Met krt en grammofoonpl. (= Toelichting op kaartblad X-2 'Dialect en Naamkunde - Dialects and Onomastics', Atlas van Nederland, Staatsdrukkerij, 1963-1980)
- ↑ Hol, A.R. (1965). De G in 'Hij heeft het' en in 'Ik, gij (enk.), hij en gij ( meerv.) doet het' en dergelijke ww-vormen. Taal en Tongval 17, 32-40