Ohm (eenheid)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bitbotje (overleg | bijdragen) op 24 mrt 2019 om 13:24. (Robot: vervangen Unicode-controleteken NBSP (help mee) met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Grotere en kleinere eenheden
fac­tor naam sym­bool
10−3 milliohm
1 ohm Ω
103 kilo-ohm
106 megaohm

De ohm (symbool: Ω, de Griekse hoofdletter omega) is de afgeleide SI-eenheid voor elektrische weerstand. De ohm is vernoemd naar Georg Ohm, een Duitse natuurkundige.

De ohm is de elektrische weerstand tussen twee punten van een homogene geleider als bij een constant potentiaalverschil van 1 volt tussen die punten een constante stroom van 1 ampère ontstaat.

Uitgedrukt in SI-eenheden: 1 Ω = 1 kgm2A−2s−3. De inverse is de siemens.

weerstand = spanning/stroomsterkte , in symbolen: R = U/I

Opschriften

De in de elektronica gebruikte weerstanden zijn meestal voorzien van een kleurcode die de waarde aangeeft. Bij een opschrift (ook op schakelschema's) wordt meestal niet Ω, kΩ of MΩ gebruikt maar R, K of M, waarbij de letter op de plaats van de komma staat. In plaats van 4,7 kΩ staat er dus 4K7.

Zie ook