Onderzeese berg

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Woudloper (overleg | bijdragen) op 20 okt 2019 om 05:11.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Een onderzeese berg (Engels: seamount) is een berg die oprijst vanaf de bodem van de oceaan en zeeniveau niet bereikt. Het is dus geen eiland. Ze worden typisch gevormd door een uitgedoofde vulkaan met steile hellingen waar de oceaan een diepte heeft van 1000 tot 4000 m. Ze worden gedefinieerd door oceanografen als zijnde onafhankelijke structuren die ten minste een hoogte van 1000 m boven de oceaanbodem bereiken. De pieken worden vaak honderden tot duizenden meters beneden de oppervlakte gevonden en behoren dus tot de diepzee. Het wordt geschat dat er 100.000 seamounts bestaan, en slechts enkele ervan zijn bestudeerd. Seamounts van vulkanische oorsprong bestaan in verschillende vormen en groottes, en volgen een vast schema van groei, activiteit, en dood. Recentelijk zijn verschillende actieve seamounts bestudeerd, bijvoorbeeld Loihi, die ligt bij de Hawaïaanse eilanden. Zeldzamer zijn seamounts die geen vulkanische oorsprong hebben, maar zich daarentegen door een proces extensietektoniek afgescheiden hebben van een continent. Bollons Seamount bij Nieuw-Zeeland is hier een voorbeeld van.

Ligging van de belangrijkste seamounts op Aarde

Zie ook

Zie de categorie Seamounts van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.