Only Yesterday (1933)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Only Yesterday
Een brief uit het verleden
Regie John M. Stahl
Producent Carl Laemmle jr.
Scenario William Hurlbut
Arthur Richman
George O'Neil
Hoofdrollen Margaret Sullavan
John Boles
Edna May Oliver
Montage Milton Carruth
Cinematografie Merritt B. Gerstad
Distributie Universal Pictures
Première 1 november 1933
Genre Drama
Speelduur 105 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Only Yesterday is een Amerikaanse dramafilm uit 1933 onder regie van John M. Stahl. Het scenario is losjes gebaseerd op de roman Brief einer Unbekannten (1922) van de Oostenrijkse auteur Stefan Zweig. Destijds werd de film in Nederland uitgebracht onder de titel Een brief uit het verleden.[1]

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

James Stanton 'Jim' Emerson is een makelaar die ernstig lijdt onder de beurskrach van 1929. Hij verkeert zich nu in armoede en is ook niet tevreden met de vrouw met wie hij getrouwd is. Op een dag vindt hij, als hij al op de rand van zelfmoord zit, een brief die een vrouw uit zijn verleden naar hem geschreven heeft.

De film springt terug naar 1917, waar Jim als luitenant werkzaam is tijdens de Eerste Wereldoorlog. Zijn liefje is de 19-jarige danseres Mary Lane. Hij moet echter naar Frankrijk en informeert Mary niet van zijn vertrek. Zij wordt alleen achtergelaten en ontdekt dat ze zwanger is. Ze gaat bij haar ruimdenkende tante Julia Warren wonen in New York. Haar zoon Jim wordt tijdens een wapenstilstand geboren.

Op een dag keert Jim terug naar de Verenigde Staten. Mary bezoekt hem als hij aan land komt, maar hij herkent haar niet. Ze is bedroefd als blijkt dat hij een relatie heeft met een dame genaamd Phyllis Emerson. Voor een lange periode houdt ze zich gedeisd en houdt hem op een afstand in de gaten. Op een dag besluit ze hem de waarheid over haar zoon te zeggen. Ze wordt echter tegengehouden als ze in de krant leest dat hij zeer spoedig met Phyllis zal trouwen.

Tien jaren gaan voorbij. Julia is gelukkig met haar vriendje Bob en Mary werkt als schoonheidsspecialiste. Ze gaat uit met een man genaamd Dave Reynolds. Hij heeft al meerdere keren een huwelijksaanzoek gedaan en Mary belooft hem een antwoord op het opkomende nieuwjaarsfeest te geven. Ze komt op dat feest echter Jim tegen en hij praat opnieuw met haar. Hij weet nog steeds niet wie ze is, maar Mary maakt duidelijk dat ze wel weet van zijn bestaan.

Die avond bedrijven ze de liefde. Jim wil opnieuw met haar afspreken, maar Mary ziet het als een mooie afsluiter van hun omgang. Desondanks besluit ze niet met Dave te trouwen. In de volgende jaren ontwikkelt ze een chronische hartziekte. Ze ligt op haar sterfbed en besluit de geheimen van haar verleden te openbaren aan Jim in een brief. Julia belooft deze na haar overlijden naar hem te sturen. Als Jim deze na haar overlijden leest, bezoekt hij onmiddellijk haar appartement om zijn zoon te ontmoeten. Op dat moment heeft hij zijn vrouw al verlaten, omdat zij ervandoor wil gaan met haar minnaar.[2]

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Sullavan, Margaret Margaret Sullavan Mary Lane
Boles, John John Boles James Stanton Emerson
Oliver, Edna May Edna May Oliver Leona
Burke, Billie Billie Burke Julia Warren
Hume, Benita Benita Hume Phyllis Emerson
Denny, Reginald Reginald Denny Bob
Meeker, George George Meeker Dave Reynolds
Butler, Jimmy Jimmy Butler Jim jr.
Francis, Noel Noel Francis Letitia
Fletcher, Bramwell Bramwell Fletcher Scott Hughes
Clyde, June June Clyde Deborah
Darwell, Jane Jane Darwell Mevrouw Lane
Apfel, Oscar Oscar Apfel Mijnheer Lane
McWade, Robert Robert McWade Harvey Miles
Stevens, Onslow Onslow Stevens Barnard
Gordon, Huntley Huntley Gordon Investeerder
Breese, Edmund Edmund Breese Investeerder
Whidden, Jay Jay Whidden Orkestleider

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

De film betekende voor Sullavan haar debuut op het witte doek. Ze had eerder al een succesvolle carrière op Broadway en tekende in 1933 een filmcontract met Universal Pictures. Dit is de eerste film die ze ervoor maakte. De film werd na de lancering in de Verenigde Staten een enorm succes onder het publiek en maakte van Sullavan onmiddellijk een ster.[3] Dit resulteerde erin dat de film niet veel later ook in Nederland werd uitgebracht. In 1934 werd door de Nederlandse filmkeuring besloten dat de film niet geschikt is voor personen onder de 18 jaar oud, wegens de houding van de man tegenover een meisje. Hoewel Sullavan werd geprezen voor haar acteerprestaties, kreeg de film voornamelijk matige reacties van recensenten.[4]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]