Pavlina Nola

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pavlina Nola
Auckland 2010
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Bulgarije Bulgaarse t/m mei 2001
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeelandse sinds juni 2001
Geboorteplaats Varna, Bulgarije
Geboortedatum 14 juli 1974
Woonplaats Auckland, Nieuw-Zeeland
Lengte 1,75 m[1]
Gewicht 60 kg[1]
Profdebuut 1995
Met pensioen 2002
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 416.682 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 240–180
Titels 0 WTA, 7 ITF
Hoogste positie 68e (14 mei 2001)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1999–2002)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1998–2001)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1998, 1999, 2001)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1998, 2000)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 79–86
Titels 1 WTA, 8 ITF
Hoogste positie 87e (3 augustus 1998)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1998)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1998, 1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1998, 1999)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1997, 1998)
Laatst bijgewerkt op: 4 maart 2015
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Pavlina Nola, geboren Pavlina Stoyanova (Varna, 14 juli 1974), is een voormalig tennisspeelster uit Bulgarije. Stoyanova begon met tennis toen zij acht jaar oud was. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand.

Eind 1999[2] trad zij in het huwelijk met Grant Nola en verhuisde naar Nieuw-Zeeland.[3] Daarna nam zij aan toernooien deel onder de naam Pavlina Nola. Nola bleef nog Bulgaarse tot en met Roland Garros 2001; sinds het WTA-toernooi van Rosmalen 2001 heeft zij de Nieuw-Zeelandse nationaliteit. Zij was actief in het proftennis van 1995 tot en met 2002.

Stoyanova vertegenwoordigde Bulgarije bij de Fed Cup in de periode 1995–1999. Nola was captain van het Nieuw-Zeeland Fed Cup-team van 2004 tot en met 2006.[4] In 2010 was zij voor de Campbells Bay Tennis Club in haar woonplaats Auckland captain van het vrouwenteam dat meedeed aan de Chelsea Cup,[5] een tenniscompetitie aan de noordkust van Nieuw-Zeeland. In het seizoen 2011/2012 vereerde deze Chelsea Cup Nola met de Gordon Masters Memorial Trophy.[6] In 2012 was zij tennis­commentator voor het Nieuw-Zeelandse TV-station Sky.[4]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Stoyanova debuteerde in 1993 op het ITF-toernooi van Boergas (Bulgarije). Zij stond in 1994 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Boergas – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Nederlandse Henriëtte van Aalderen te verslaan. In totaal won zij zeven ITF-titels, de laatste in 1998 in Indian Wells (VS).

In 1998 speelde Stoyanova voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Bogota. Zij stond in 2000 voor de enige keer in een WTA-finale, op het toernooi van Palermo – zij verloor van de Slowaakse Henrieta Nagyová. Zij veroverde geen WTA-titel in het enkelspel.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de tweede ronde, op de US Open. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 68e plaats, die zij bereikte in mei 2001.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Stoyanova was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1994 op het ITF-toernooi van Ratzeburg (Duitsland) samen met landgenote Galia Angelova. Zij stond in 1995 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Horb (Duitsland), samen met de Russin Anna Linkova – zij verloren van het Tsjechische duo Ivana Havrliková en Monika Kratochvílová. In 1995 veroverde Stoyanova haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Bad Nauheim (Duitsland), samen met de Duitse Renata Kochta, door het Tsjechische duo Dominika Górecka en Petra Plačková te verslaan. In totaal won zij acht ITF-titels, de laatste in 1998 in Indian Wells (VS), samen met de Amerikaanse Lindsay Lee.

In 1997 speelde Stoyanova voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Pattaya, samen met de Russin Jevgenia Koelikovskaja. Zij bereikte in 1998 een WTA-finale, op het toernooi van Palermo, samen met de Duitse Elena Pampoulova – hier veroverde zij haar enige WTA-titel, door het koppel Barbara Schett en Patty Schnyder te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de tweede ronde, op de Australian Open 1998. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 87e plaats, die zij bereikte in augustus 1998.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaartal ranking
enkelspel
ranking
dubbelspel
2002 320
2001 134 365
2000 82 252
1999 118 221
1998 93 93
1997 119 139
1996 285 442
1995 367 241
1994 509 599

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond tegenstandster score
Gewonnen finales
Geen.
Verloren finales
1. 2000-07-16 Vlag van Italië WTA Palermo gravel Vlag van Slowakije Henrieta Nagyová 3-6, 5-7 details

WTA-finaleplaatsen dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
Gewonnen finales vrouwendubbelspel
1. 1998-07-19 Vlag van Italië WTA Palermo gravel Vlag van Duitsland Elena Pampoulova Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
Vlag van Zwitserland Patty Schnyder
6-4, 6-2
Verloren finales
Geen.

Prestatietabel grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Pavlina Nola.