Pekka Haavisto

	Pekka Haavisto
Geboren	23 maart 1958; Helsinki
Politieke partij	Groene Liga
Partner	Nexar Antonio Flores (2002-)
	Minister van Buitenlandse Zaken
	Huidige functie
Aangetreden	6 juni 2019
President	Sauli Niinistö
Premier	Antti Rinne
Voorganger	Timo Soini
	Minister van Internationale Ontwikkeling
Aangetreden	11 oktober 2013
Einde termijn	26 september 2014
President	Sauli Niinistö
Premier	Jyrki Katainen (2013-2014) ; Alexander Stubb (2014)
Voorganger	Heidi Hautala
Opvolger	Sirpa Paatero
	Minister van Milieu
Aangetreden	13 april 1995
Einde termijn	15 april 1999
President	Martti Ahtisaari
Premier	Paavo Lipponen
Voorganger	Sirpa Pietikäinen
Opvolger	Satu Hassi
Portaal	Politiek

Pekka Olavi Haavisto (Helsinki, 23 maart 1958) is een Finse politicus van de groene politieke partij Groene Liga. Namens zijn partij is hij sinds 6 juni 2019 minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet van premier Antti Rinne. Hij was eerder minister van Milieu (1995-1999) en minister van Internationale Ontwikkeling (2013-2014). In 2012 en 2018 deed Haavisto als eerste homoseksuele politicus mee aan de Finse presidentsverkiezingen.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Haavisto werd in 1987 voor de eerste keer gekozen als vertegenwoordiger in de Eduskunta. Tussen 1993 en 1995 was hij partijvoorzitter van de Groene Liga. In 1995 trad Haavisto af als partijvoorzitter vanwege zijn benoeming tot minister van Milieu in het eerste kabinet van premier Paavo Lipponen. Hij was in 1995 de eerste minister in Europa die afkomstig was van een groene politieke partij. Lipponen bleef tot 1999 aan als minister van Milieu.

Tussen 1999 en 2005 was Haavisto werkzaam voor de Verenigde Naties. Hij gaf leiding aan het VN-Milieuprogramma in Kosovo, Afghanistan, Irak, Liberia, Palestina en Soedan. Haavisto coördineerde eveneens het VN-onderzoek naar de effecten van verarmd uranium in Kosovo, Montenegro, Servië en Bosnië en Herzegovina en het VN-onderzoek naar de dambreuk bij Baia Mare in Roemenië. Na zijn vertrek bij de Verenigde Naties was hij werkzaam als speciale vertegenwoordiger van de Europese Unie in Soedan. In deze functie was Haavisto betrokken bij de vredesbesprekingen in Darfur.

In 2007 werd Haavisto opnieuw gekozen als vertegenwoordiger in de Eduskunta. Vier jaar later werd hij genomineerd tot presidentskandidaat van de Groene Liga bij de Finse parlementsverkiezingen van 2012. In de eerste ronde op 22 januari 2012 verwierf Haavisto 18,8 procent van de stemmen en eindigde met deze uitslag op de tweede plaats. De tweede ronde vond plaats op 5 februari van dat jaar. Haavisto verwierf meer dan één miljoen stemmen (37,4 procent) en verloor van zijn tegenstander Sauli Niinistö. In 2018 stelde Haavisto zich opnieuw kandidaat. In de tweede ronde verloor hij opnieuw van Niinistö.

In november 2018 werd Haavisto opnieuw benoemd tot partijvoorzitter van de Groene Liga. Acht maanden later trad hij af vanwege zijn benoeming tot minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet van Antti Rinne.