Petaliet
| Petaliet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | Li2O . Al2O3 . 8 SiO2 | |||
| Kleur | kleurloos, grijs, geel tot wit | |||
| Streepkleur | kleurloos | |||
| Hardheid | 6 - 6,5 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 2,42 (gem.) | |||
| Glans | parel | |||
| Breuk | bros | |||
| Splijting | perfect volgens [001] | |||
| Overige eigenschappen | ||||
| Chemisch gedrag | niet oplosbaar | |||
| Radioactiviteit | niet radioactief | |||
| Magnetisme | niet magnetisch | |||
| Bijzondere kenmerken | fluorescent | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal petaliet is een lithium-aluminium-tectosilicaat met de chemische formule LiAlSi4O10. Het behoort tot de groep van de veldspaten.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het kleurloze, grijze of witgele mineraal heeft een monoklien kristalstelsel en een perfecte splijting. De gemiddelde dichtheid is 2,42 en de hardheid is 6 tot 6,5. Petaliet is noch radioactief, noch magnetisch.
Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
De naam van het mineraal petaliet is afgeleid van het Griekse woord petalon, dat "blad" betekent. Het werd zo genoemd vanwege de splijting die op bladeren leek.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Petaliet kan, zoals veel lithiumhoudende mineralen veelal in granitische pegmatieten gevonden worden. De typelocatie is de Mijnacademie in Freiberg, Duitsland.