Naar inhoud springen

Pieter-Hubertus Anneessens

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Pieter-Hubertus Anneessens (Londerzeel, 3 november 1810Ninove, 14 februari 1888[1]) was een lid van de Belgische familie van orgelbouwers Anneessens. Hij is de stamvader van een orgelbouwersfamilie, die vier generaties actief is geweest.

Vermoedelijk leerde hij het orgelbouwersvak bij de Brusselse orgelmaker Johannes Stephanus Smets.[2]) Op twintigjarige leeftijd vestigde hij zich als zelfstandig orgelbouwer in Pamel-Ledeberg. Enkele jaren later richtte Anneessens een bedrijf op te Ninove.

Anneessens huwde met Maria Theresia de Weys (1805-1877) en ging in Ninove wonen. Samen hadden ze vijf kinderen. Zijn zoon Charles Anneessens werd op 1 maart 1835 te Ninove geboren. Hij trad in het voetspoor van zijn vader en werd eveneens orgelbouwer.

Na het overlijden van zijn vrouw in 1877 verloor Pieter-Hubertus zijn levensvreugd en zou hij vanaf 1880 alleen nog enig herstelwerk aan orgels verrichten.

Bekende orgels

[bewerken | brontekst bewerken]

Een selectie van enkele van zijn bekende orgels:

  • H. ROELSTRAETE, Pieter-Hubertus Anneessens, in: Dictionnaire des facteurs d'instruments de musique en Wallonie et à Bruxelles (...), Brussel-Luik, 1986.
  • Johan EECKELOO, Pieter Hubertus Anneessens (1810-1888). Belgisch orgelbouwer. Verhandelingen van de Konnklijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België. Klasse der Schone Kunsten, Jaargang 55, 1993, nr.56
  • Jan COPPENS, Jan VAN MOL, e.a. Sanerend herstel van het Anneessensorgel in de Sint-Bartholomeuskerk te Geraardsbergen, Geraardsbergen, 21 september 2014, uitgegeven door de Kerkfabriek Sint-Bartholomeus Geraardsbergen D/2014/13.496/1
  • Ghislain POTVLIEGHE, Orgels in het Pajottenland. Vergeten meesterwerken. Heemkundige Kring van Gooik en uitgeverij De draak vzw, 2016 D/2016/4794/2
  • Pieter-Hubertus Anneessens op de website 'Inventaris van het Onroerend Erfgoed'