Politievakbond

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Toth (overleg | bijdragen) op 30 nov 2019 om 14:28.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Een politievakbond is een vakbond, die zich richt op het verbeteren van de arbeidsvoorwaarden binnen de sector politie.

Nederland

Er zijn in Nederland negen verschillende politievakbonden. De vier landelijke bonden overleggen direct met de minister van Veiligheid en Justitie en sluiten met deze bewindspersoon ook de cao voor de sector politie af. Deze landelijke bonden zijn de Politievakbond ACP, de Politievakbond ANPV, de Nederlandse Politiebond (NPB) en de Vereniging van Middelbare en Hogere Politieambtenaren (VMHP). Daarnaast zijn er vijf regionale politievakbonden, die geen directe overlegpartner van de minister zijn.

België

In België bestaan verschillende representatieve politievakbonden die afhangen van de klassieke politieke vakbonden. Slechts één politievakbond, het NSPV (Nationaal Syndicaat Politie- & Veiligheidspersoneel), is dit niet. Deze is apolitiek. Het NSPV en VSOA-Politie (Vrij Syndicaat voor het Openbaar Ambt Groep Politie, blauw-VLD) zijn samen ook de grootste binnen het politielandschap.

Naast deze twee grote zijn er ook nog ACV-Openbare Diensten (Algemeen Christelijk Vakverbond, groen-CD&V) en ACOD-politie (Algemene Centrale voor Openbare Diensten, rood-sp.a). Zij vertegenwoordigen niet zo veel operationelen. Bij het burgerpersoneel is hun aandeel naar verhouding groter. Zij zitten mee aan de onderhandelingstafel door hun grote aanwezigheid in de andere overheidsdiensten.