Portaal:Openbaar vervoer/Uitgelicht/51
Antwerpen-Centraal (door de Antwerpenaren ook wel de Middenstatie of De Spoorwegkathedraal genoemd) is het centraal station van de stad Antwerpen.
Het huidige (en derde) stationsgebouw Antwerpen-Centraal werd gebouwd tussen 1899 en 1905 als kopstation. Het gebouw bestaat uit een stalen perronoverkapping en een stenen stationsgebouw. De stalen perronoverkapping werd ontworpen tussen 1895 en 1899 door ingenieur Clement Van Bogaert. De overkapping is 43 meter hoog (hoogte die nodig was om de stoom van de locomotieven op te vangen), 186 meter lang en 66 meter breed en bood ruimte aan 10 kopsporen.
In het midden van de twintigste eeuw verkeerde het gebouw in slechte staat. Een mogelijke afbraak werd echter afgewend toen het station omstreeks 1975 de status van beschermd monument kreeg en de jaren daarna gerenoveerd werd.
Antwerpen-Centraal kampte al enkele decennia met een te beperkte capaciteit. Zo waren er te weinig sporen en waren de perrons te kort. Ook het kopmaken van de treinen op het kopstation vergde veel capaciteit.
Sinds mei 1998 werd er in Antwerpen gewerkt aan de noord-zuidverbinding, die in maart 2007 officieel werd geopend. Tussen Antwerpen-Dam en Antwerpen-Berchem werd een 1200 meter lange tunnel geboord onder Antwerpen en het centraal station, waardoor de hogesnelheidstreinen van o.a. de HSL 4 / HSL-Zuid door kunnen rijden zonder in Antwerpen te moeten keren.
Het centraal station heeft nu 3 niveaus en 14 perronsporen: 6 kopsporen op niveau +1, 4 kopsporen op niveau -1 en 4 perronsporen, waarvan 2 doorgaande sporen op niveau -2.