Portaal:Steden/Uitgelicht stad Internationaal/26
Buenos Aires is de hoofdstad van Argentinië, en ook het economische en culturele centrum ervan. Met 2,8 miljoen inwoners (in 2001) is het de grootste stad van het land. In de agglomeratie Gran Buenos Aires, liggend aan de monding van de Rio de la Plata (Spaans: zilverrivier), wonen meer dan 12 miljoen mensen. Aangezien Gran Buenos Aires bijna een derde van de Argentijnse bevolking huisvest, overheerst het met zijn economie de rest van het land. Dankzij talloze winkels en boetieks, zijn architectuur, zijn culturele leven, restaurants en zijn kosmopolitische bevolking, staat Buenos Aires ook als het Parijs van het zuiden bekend. Alhoewel het door vele economische problemen veel van zijn vroegere grandeur heeft verloren. De stad is een van de meest Europese van Zuid-Amerika en van het hele zuidelijk halfrond, en ooit kon het met zijn noordelijke tegenspelers wedijveren.
De eerste Europese zeevaarder die in het jaar 1516 nabij Buenos Aires voet aan wal zette, was de Spanjaard Juan Díaz de Solís. Hij noemde de grote rivier die hij tegenkwam de Mar Dulce (zoete zee). Twintig jaar later stichtte Pedro de Mendoza in dat gebied de eerste nederzetting, Santa Maria del Buen Aire. De Spanjaarden moesten de kolonie wegens het verzet van de vijandelijk gezinde Indianen enkele jaren later naar Asunción in Paraguay verplaatsen. De paarden en andere beesten die de Spanjaarden achterlieten vormden de grondslag voor de Argentijnse veeteelt, tegenwoordig de belangrijkste economische basis van het land. Een permanente vestiging ontstond uiteindelijk in 1586, toen een groep kolonisten naar het gebied terugkeerde. De stad bleef voor pakweg tweehonderd jaar een onbelangrijke plaats, en smokkelarij diende als broodwinning aangezien de Spaanse regering de voorkeur aan andere havens zoals Lima gaf.
Pas met de stichting van een Spaans onderkoninkrijk, dat grote delen van Argentinië, Chili, Paraguay, Uruguay en Bolivia omvatte, kreeg de stad een belangrijke rol als bestuurscentrum. Snelle economische vooruitgang bevorderde het plaatselijke nationalisme; het gebied kreeg in 1810 een autonome status, en in 1816 riepen de burgers van Buenos Aires de onafhankelijkheid van Argentinië uit. In 1880 werd Buenos Aires tot federaal district (Distrito Federal) verklaard. De regering van president Julio Roca nam Europese steden, met name Parijs, als voorbeeld voor de ontwikkeling van de stad. De Franse hoofdstad was de aanleiding voor honderden nieuwe gebouwen die volgens Parijse bouwstijlen ontworpen werden en aan de stad een nog altijd aanwezig Europees uiterlijk geven. Grootschalige immigratie en snelle economische groei maakten van het Parijs van Latijns-Amerika een van de welvarendste steden van de wereld. Aan het begin van de 20e eeuw leefden meer dan een miljoen porteños — zoals de inwoners van Buenos Aires in hun eigen land bekend staan — in de stad. "Rijk als een Argentijn" werd een begrip in Parijs en andere Europese metropolen.
Economische en politieke tegenslagen na de Tweede Wereldoorlog hebben Buenos Aires voorgoed van haar rol als rijke stad beroofd, en de tegenstellingen tussen het handvol welvarende noordelijke stadswijken en het bitterarme zuiden zijn overgroot; langzamerhand herwint de stad echter haar status als levendige metropool. Corruptie die zich in alle takken van de maatschappij diep heeft geworteld zorgt echter vaak voor chaos.