Portaal:Vroegmoderne Tijd/Etalage22
.jpg)
De Tien Jaren was de periode van 1588 tot 1598 in de Tachtigjarige Oorlog. In deze tijd van Tien Jaren wist prins Maurits van Oranje, de zoon van Willem van Oranje, het tij van de oorlog te keren samen met zijn neef Willem Lodewijk, stadhouder van Friesland.
De stadhouder en admiraal van Holland en Zeeland, Maurits van Oranje, nam het initiatief om een tegenoffensief te beginnen tegen Farnese. Toen hij in 1588 promoveerde tot admiraal-generaal, kreeg hij nog meer macht binnen de Nederlanden. Hij verzamelde een veldleger en maakte samen met Willem Lodewijk plannen om vele steden die Farnese de jaren daarvoor allemaal had onderworpen, te heroveren. Vanaf 1590 werd hij ook stadhouder van Gelderland, Overijssel en Utrecht, na het overlijden van Adolf van Nieuwenaar.
Zij behaalden vele overwinningen op de Spaanse troepen, waardoor grote gebieden aan de Republiek der Verenigde Nederlanden werden toegevoegd. Zo werd het verloren gebied door het Verraad van Rennenberg geheel heroverd. Voor Maurits waren de succesvolste jaren 1591 en 1597 waarin hij veldtochten ondernam. Daarnaast veroverde hij tijdens de Tien Jaren enkele vestingen die onneembaar werden geacht. Hij verwierf met zijn vernieuwende krijgstechnieken veel faam onder buitenlandse vorsten.