Naar inhoud springen

Progonomys

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door InternetArchiveBot (overleg | bijdragen) op 24 jul 2017 om 01:09. (1 bron(nen) gered en 0 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.4.2))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Progonomys
Fossiel voorkomen: Serravallien-Tortonien
(~ 12 - 10 Ma)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Rodentia (Knaagdieren)
Familie:Muridae (Muisachtigen)
Onderfamilie:Murinae (Muizen en ratten van de Oude Wereld)
Geslacht
Progonomys
Schaub, 1938
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Progonomys is een geslacht van fossiele knaagdieren uit de muizen en ratten van de Oude Wereld (Murinae). Deze dieren hadden lange, smalle kiezen, iets groter dan de levende huismuis (Mus musculus). Ze kwamen voor in het Tortonien en vroege Serravallien van Europa, Zuid-Azië en misschien Noord-Afrika. Karnimata wordt als een synoniem van dit geslacht gezien, maar veel van de soorten daarvan kunnen niet tot Progonomys worden gerekend. Het is nog onduidelijk bij welk geslacht die horen.[1] Progonomys is waarschijnlijk de voorouder van veel, zo niet alle, muizen en ratten van de Oude Wereld.[2] Door de tijd heen werden de dieren van dit geslacht steeds groter, van een kleine, onbeschreven soort uit Turkije tot de grotere P. woelferi. Verschillende soorten die vroeger tot dit geslacht zijn gerekend worden nu tot Castillomys (=Occidentalomys) of een ongeïdentificeerd geslacht gerekend: Castillomys hispanicus en Castillomys clauzoni zijn eerder tot Progonomys (en Occitanomys) gerekend, en het is onduidelijk bij welk geslacht "P." debruijni hoort.[1] "P." yunnanensis is inmiddels in het geslacht Linomys geplaatst.[3]

Er zijn verschillende soorten (naast wat ongeïdentificeerd materiaal):[1][4][5]

Literatuur

  1. a b c Mein, P., Martín Suárez, E. & Agustí, J. 1993. Progonomys Schaub, 1938 and Huerzelerimys gen. nov. (Rodentia); their evolution in Western Europe. Scripta Geologica 103:41-64. PDF
  2. Musser, G.G. & Carleton, M.D. 2005. Superfamily Muroidea. In Wilson, D.E. & Reeder, D.M. 2005. Mammal Species of the World. 3rd ed.
  3. Storch G. & Ni, X. 2002. New late Miocene murids from China (Mammalia, Rodentia). Geobios 35(4):515-521.
  4. Qiu Z-D., Zheng S-H. & Zhang Z.-Q. 2004. Murids from the Late Miocene Bahe Formation, Lantian, Shaanxi. Vertebrata PalAsiatica 42(1):67-76.
  5. Sen, S. 2003. Muridae and Gerbillidae (Rodentia). Pp. 125-140 in Fortelius, M., Kappelman, J., Sen, S. & Bernor, R.L. (eds.). Geology and Paleontology of the Miocene Sinap Formation, Turkey. New York: Columbia University Press.