Protoplanetaire nevel
Een protoplanetaire nevel (PPN) is een kleine nevel in een kort stadium van de evolutie van een ster tussen 1 en 8 zonnemassa's tussen het einde van de asymptotische reuzentak en de planetaire nevel fase. Een PPN is een sterke infrarood bron en is een soort reflectienevel. Het stadium van de PPN eindigt als de effectieve temperatuur van de centrale ster groter dan 30.000 K wordt en het gas in de nevel kan ioniseren.
Ontdekking[bewerken | brontekst bewerken]
De eerste protoplanetaire nevels, CRL 618 en CRL 2688 zijn ontdekt in 1975 door Westbrook et al. en Ney et al. na metingen van bronnen die waren gedetecteerd in de 4,2 - 27,4 micron Air Force Sky Survey[1][2].
Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]
Voorbeelden van protoplanetaire nevels zijn:
| Bronnen, noten en/of referenties |
Zie de categorie Protoplanetary nebulae van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.