Naar inhoud springen

Purkinjecel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Twee purkinjecellen van een duif getekend door Santiago Ramón y Cajal in 1905.
Groen aangekleurd zijn de purkinjecellen van een muis
Niet te verwarren met Purkinjevezels in het hart

Een purkinjecel,[1] cel van Purkinje,[2] neuron purkinjense[3] of neuron piriforme (purkinjiense)[4] is een speciaal type zenuwcel, die in de schors van de kleine hersenen ligt. Rond de purkinjecellen vormen de korfcellen een korfje.

De purkinjecellen zijn door de Tsjechische fysioloog Jan Evangelista Purkinje (1787-1869) beschreven in 1837.

De purkinjecellen hebben één axon, maar honderden dendrieten per cel. Ze liggen tussen de moleculaire laag en de laag met korrelcellen in, in de gehele buitenste laag van de kleine hersenen. De dendrieten van de purkinjecellen zijn verbonden met vele gebieden van het centraal zenuwstelsel, bijvoorbeeld de pons. Deze dendrieten zijn met 100.000 tot 200.000 zenuwcellen per purkinjecel verbonden. De purkinjecellen integreren informatie en kunnen vervolgens GABA vrijmaken, wat andere gebieden met zenuwcellen remt.

Literatuurverwijzingen

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
  2. Silbernagl, S., Despopoulos A. & Steen, J.C. van der (1998). Sesam Atlas van de fysiologie. (11de druk). Baarn: Bosch & Keuning.
  3. Federative International Committee on Anatomical Terminology (FICAT) (2005). Terminologia Histologica. International terms for human cytology and histology. Philadelphia/Baltimore/New York/London/Buenos Aires/Hong Kong/Sydney/Tokyo: Wolter Kluwers-Lippincott Williams & Wilkins.
  4. International Anatomical Nomenclature Committee (1989). Nomina Histologica. Edinburgh: Churchill Livingstone.