Pyrrhotiet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Wimpus (overleg | bijdragen) op 31 aug 2018 om 11:47. (→‎Naamgeving)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Pyrrhotiet
Pyrrhotiet
Mineraal
Chemische formule Fe2+(1-x)S (waarbij 0<x<0,17)
Kleur Bronskleurig tot donkerbruin
Streepkleur Grijszwart
Hardheid 3,5 tot 4,5
Gemiddelde dichtheid 4,58 tot 4,65 kg/dm3
Glans Metallisch
Opaciteit Opaak
Splijting [0001] en [1120] Imperfect
Kristaloptiek
Kristalstelsel Monoklien
Overige eigenschappen
Magnetisme Sterk natuurlijk magnetisch
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal pyrrhotiet of pyrrhotien is een ijzer-sulfide met de chemische formule Fe2+(1-x)S (waarbij 0<x<0,17).

Eigenschappen

Het opaak bronskleurige tot donkerbruine pyrrhotiet heeft een metallische glans, een grijszwarte streepkleur en het mineraal kent een imperfecte splijting volgens de kristalvlakken [0001] en [1120]. Het kristalstelsel is monoklien. Pyrrhotiet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,61, de hardheid is 3,5 tot 4 en het mineraal is niet radioactief. Pyrrhotiet is wel sterk natuurlijk magnetisch.

Naamgeving

De naam van het mineraal pyrrhotiet is afgeleid van het Oudgriekse woord πυρρότης, purrhotēs, dat "roodheid" betekent.

Voorkomen

Pyrrhotiet is een mineraal dat zeer algemeen voorkomt in diepte- en metamorfe gesteenten. De typelocaties zijn Sudbury, Ontario, Canada en Santa Eulalia, Chihuahua, Mexico. Het mineraal wordt verder gevonden in de Nikolaevskiy mijn, Dal'negors, Primorskiy Kray, Rusland.

Zie ook