Rebecca Marino

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rebecca Marino
US Open 2011
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Canada Canada
Geboorteplaats Toronto
Geboortedatum 16 december 1990
Woonplaats Vancouver
Lengte 1,83 m
Gewicht 64 kg
Profdebuut 2008
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 1.909.306 US dollar
Coach Cristian Kordasz
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 322–209
Titels 0 WTA, 13 ITF
Hoogste positie 38e (11 juli 2011)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2011, 2021)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2011)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2011)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2010)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 78–99
Titels 1 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 156e (21 maart 2022)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2012)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2011)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2011)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2011)
Laatst bijgewerkt op: 9 september 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Rebecca Catherine Marino (Toronto, 16 december 1990) is een professioneel tennisspeelster uit Canada. Zij begon met tennis toen zij tien jaar oud was.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 2008 werd Marino professional, en in dat jaar won zij het ITF-toernooi van Trecastagni. In 2010 sneuvelde zij in de kwalificatieronden van de eerste drie grandslamtoer­nooien, maar voor het US Open 2010 wist zij een plek te bemachtigen – zij bereikte er de tweede ronde. In 2011 deed zij aan alle grandslamtoernooien mee, waarbij zij op Roland Garros haar beste grandslamresultaat behaalde: de derde ronde. In juli 2011 bereikte zij de 38e positie op de wereld­ranglijst in het enkelspel.

In 2012 kreeg zij problemen met de druk die een beroepsmatig tennisspeelster ondervindt en zij nam dat jaar een lange pauze. Op 21 februari 2013, op 22-jarige leeftijd, besliste zij om te stoppen met professio­neel tennis. Zij worstelde reeds een zestal jaar met een depressie. Ook had zij genoeg van de negatieve reacties via de sociale media.

Zij ging Engelse literatuur studeren aan de Universiteit van Brits-Columbia. Eind januari 2018 pakte zij het beroepstennis weer op, en won meteen het eerste toernooi waaraan zij meedeed: het $15k ITF-toernooi van Antalya.

In 2021 won Marino haar eerste WTA-titel, op het dubbelspeltoernooi van Charleston, samen met de Taiwanese Liang En-shuo – in de finale versloegen zij Erin Routliffe en Aldila Sutjiadi.

In de periode 2011–2022 maakte Marino deel uit van het Canadese Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 7–8.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
2007 954 990
2008 340 462
2009 182 273
2010 101 309
2011 63 906
2012 428 814
2018 186 594
2019 286 514
2020 311 542
2021 144 174

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2011-02-19 Vlag van Verenigde Staten WTA Memphis hardcourt (i) Vlag van Slowakije Magdaléna Rybáriková 2-6, opg. details

WTA-finaleplaatsen dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2021-07-31 Vlag van Verenigde Staten WTA Charleston gravel Vlag van Chinees Taipei Liang En-shuo Vlag van Nieuw-Zeeland Erin Routliffe
Vlag van Indonesië Aldila Sutjiadi 		5-7, 7-5, [10-7] details
verloren finales
geen

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 2008-08-24 Vlag van Italië Trecastagni $10.000 hardcourt Vlag van Italië Alice Moroni 6-2, 6-2
2. 2010-09-26 Vlag van Canada Saguenay $50.000 hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Alison Riske 6-4, 6-7, 7-6
3. 2010-10-10 Vlag van Verenigde Staten Kansas City $50.000 hardcourt Vlag van Roemenië Edina Gallovits 6-7, 6-0, 6-2
4. 2010-10-17 Vlag van Verenigde Staten Troy $50.000 hardcourt Vlag van Verenigde Staten Ashley Weinhold 6-1, 6-2
5. 2012-10-21 Vlag van Verenigde Staten Rock Hill $25.000 hardcourt Vlag van Canada Sharon Fichman 3-6, 7-6, 6-2
6. 2018-02-04 Vlag van Turkije Antalya $15.000 hardcourt Vlag van Roemenië Cristina Ene 6-3, 6-3
7. 2018-02-11 Vlag van Turkije Antalya $15.000 hardcourt Vlag van Zwitserland Nina Stadler 6-1, 6-4
8. 2018-02-18 Vlag van Turkije Antalya $15.000 hardcourt Vlag van Italië Gaia Sanesi 6-2, 6-1
9. 2018-07-15 Vlag van Canada Winnipeg $25.000 hardcourt Vlag van Israël Julia Glushko 7-6, 7-6
10. 2018-09-22 Vlag van Verenigde Staten Lubbock $25.000 hardcourt Vlag van Verenigde Staten Robin Anderson 6-4, 6-1
11. 2019-05-19 Vlag van Japan Kurume $60.000 tapijt Vlag van Japan Yuki Naito 6-4, 7-6
12. 2021-07-18 Vlag van Verenigde Staten Evansville $25.000 hardcourt Vlag van Japan Mayo Hibi 6-3, 3-6, 6-0
13. 2022-03-06 Vlag van Verenigde Staten Arcadia $60.000 hardcourt Vlag van Verenigde Staten Alycia Parks 7-6, 6-1

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond partner tegenstandsters in finale score
1. 2008-07-27 Vlag van Verenigde Staten Evansville $10.000 hardcourt Vlag van Verenigde Staten Ellah Nze Vlag van Verenigde Staten Courtney Dolehide
Vlag van Verenigde Staten Kirsten Flower 		7-5, 6-3
2. 2008-10-12 Vlag van Verenigde Staten Southlake $10.000 hardcourt Vlag van Verenigde Staten Beatrice Capra Vlag van Verenigde Staten Mary Gambale
Vlag van Verenigde Staten Elizabeth Lumpkin 		3-6, 6-4, [10-6]
3. 2019-07-20 Vlag van Canada Gatineau $25.000 hardcourt Vlag van Canada Leylah Fernandez Vlag van Chinees Taipei Hsu Chieh-yu
Vlag van Mexico Marcela Zacarías 		7-6, 6-3

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2010 2011 2012 2013 2021 2022
Vlag van Australië Australian Open – 2R 1R 1R 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 3R – – – 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – 2R – – – 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R – – 1R 3R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2011 2012
Vlag van Australië Australian Open – 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R –
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R –

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2011
Vlag van Australië Australian Open –
Vlag van Frankrijk Roland Garros –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open –

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Rebecca Marino.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rebecca_Marino&oldid=62757928"