René Smits (beeldhouwer)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
René Smits
René Smits aan het werk
Persoonsgegevens
Volledige naam René Guillaume Henri Smits
Geboren Antwerpen, 15 april 1925
Overleden Kontich, 24 maart 2010
Geboorteland Vlag van België België
RKD-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

René Guillaume Henri Smits (Antwerpen, 15 april 1925Kontich, 24 maart 2010) was een Belgisch beeldhouwer en graficus.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

René Smits volgde vanaf zijn twaalfde tekenlessen in Mortsel. Vervolgens leerde hij tekenen en grafiek aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten (KASK) te Antwerpen.[1] Boetseren, hout- en steenkappen volgde hij daar bij beeldhouwer Frans Claessens. Van 1943 tot 1950 was hij leerling op het atelier beeldhouwen aan het Nationaal Hoger Instituut (NHI) te Antwerpen. Aanvankelijk onder leiding van beeldhouwer Ernest Wijnants, later onder leiding van beeldhouwer Henri Puvrez.

In 1954 wordt Smits tekenleraar ‘portret- en figuurtekenen naar het leven’ aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst te Mechelen, op uitnodiging van de directeur, kunstschilder Ernest Albert.[2] Op verzoek van kunstschilder Karel Mechiels, directeur van de Stedelijke Academie te Sint-Niklaas, wordt Smits in 1964 aangesteld als docent beeldhouwen.[2][3]

Van 1972 tot 1977 was René Smits voorzitter van de leraarsvereniging van de Academie van Mechelen. Hij was in dezelfde periode Lid van de commissie kunstonderwijs van de Vereniging van Steden en Gemeenten. In 1980 werd hij benoemd tot Rijksinspecteur artistieke vakken voor het secundair en hoger kunstonderwijs waar hij tot en met 1984 werkzaam bleef.[2] Vanaf 1985 hervatte hij zijn artistieke carrière.

René Smits overleed in 2010 in zijn woning te Kontich.

Exposities en werken (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Werken in openbaar bezit[bewerken | brontekst bewerken]

In openbaar bezit is werk van Smits te zien in het Antwerps Museum voor Vlaams Cultuurleven, het Stedelijk Museum te Mechelen, op de Onze-Lieve-Vrouwstraat te Sint Niklaas[8], aan de lichttoren van het Openluchttheater Rivierenhof.

Tekeningen en grafiek werden aangekocht door het prentenkabinet van het Museum Plantijn-Moretus te Antwerpen en van de Koning Albert 1 bibliotheek te Brussel.

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Tekenprijs "Schoon Antwerpen" door de Vlaamsche Toeristenbond (1942)
  • Groote Prijs "Mevr. G. Born" voor beeldhouwkunst (1943)
  • Theodoor Van Lerius Prijs (1945)
  • Godecharles-Prijs (1948)
  • Selectie Prijs Rombaux (1958)
  • Coopalprijs voor Medaillekunst (1958)
  • Selectie "Mostra Internationale d'Arte Grafica", Ancona, Italië (1968)

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

René Smits huwde in 1954 met Caroline van Giel (1924-2003). Zij kregen twee kinderen.

Varia[bewerken | brontekst bewerken]

René Smits ging op zijn vijftigste nog viool studeren[9] en behaalde in 1982 de regeringsmedaille aan het Conservatorium van Mechelen. Vervolgens speelde hij nog twintig jaar in kamermuziekverband, onder meer met pianist Eugène Traey.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

In 1985 publiceerde hij het boek Pleidooi voor het Kunstonderwijs.[10] Daarin bundelde Smits zijn ervaring als kunstenaar, als leraar en als rijksinspecteur, weerspiegeld in zijn talrijke toespraken, openingsspeeches en brieven.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Jaarverslag academisch jaar 1942-1943 (KASK Antwerpen, pag.36, 45, 70, 89, 90)
  • Beeldhouwkunst 1900-1950 – Stad Antwerpen, Middelheimpark (De Nederlandse Boekhandel, 1950, pag. 37)
  • Comité voor Artistieke Werking 1934-1959 (De Rooster, Borgerhout, pag.42)
  • Arts d’Europe (Elle en Belgique, 1963, pag. 41)
  • Willekens, Emiel (1963). Inleidend geschrift voor een verzameling van 15 gravuren.
  • Catalogus Kunstbezit in Ieders Bereik (KASK Antwerpen, 1964)
  • Heim, Pierre (1969). Le sculpteur René Smits: Un maître du portrait. (L’Eventail, 31-01-1969)
  • Van Wiemeersch, Albert (1973). Contemporary Painters and sculptors in Belgium (Van Wiemeersch, Gent - D/1973/1152/1, pag. 222/223)
  • Bilcke, Maurits (1974). René Smits veelzijdig. (Spectator, 14-12-1974, pag. 89)
  • Stadskroniek St-Niklaas (6e jaar, nr.3, sep 1976, pag. 9)
  • Catalogus René Smits en Karel Mechiels (Galerij Brabo, Antwerpen, 1980)
  • Eugène Rouir (1980). 150 jaar Belgische Prentkunst (A.S.L.K., Brussel, ISBN 90-6440-027-X, D/1980/2868/20, pag. 27)
  • Mechiels, Karel (1983). René Smits tekeningen (Mercator-Plantijn, Antwerpen - D 1983-3628-08)
  • Coppieters, Maurits (1984). René Smits beeldhouwwerken (Mercator-Plantijn, Antwerpen - D 1984–3628-07)
  • Schoonbaert, Lydia (1984). Figuratief tekenen in Vlaanderen (Lannoo, Tielt – D/1984/45/97)
  • Catalogus Grafisch Atelier Peter Bekaert (ICC, Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, WD: D/1985/1540/1, Catalogusnummer: 253)
  • Dierickx, H. (1985) Schilder- en beeldhouwkunst in Vlaanderen (Edicon, Roeselare – D 1985-4489-03, pag.232)
  • Turkry, René (1986, 24 juli). Apologie van een wijze kunstenaar: Beeldhouwer René Smits houdt pleidooi voor het kunstonderwijs (Gazet van Antwerpen)
  • Arts et Cultures (05-09-1986)
  • Nauts, Herman (1988). Catalogus Stedelijk Kunstbezit Sint-Niklaas (D/1988/3026/2, pag.282).
  • Smet, Jan (1988). Tekenen destijds - 175 jaar Stedelijke Academie voor Schone Kunsten Sint-Niklaas. Uitgever: Standaard, Antwerpen. (ISBN 90-02-18090-X, D/1988/0034/418, pag.166)
  • Catalogus René Smits (Galerij Brabo, Antwerpen, 1988)
  • Arts Antiques Auctions (Weissenbruch, Bruxelles, n°258, jan/feb 1995, pag.62)
  • Piron, Paul (1999-2000) Cursief gedrukte tekst. De Belgische beeldende kunstenaars uit de 19de en 20ste eeuw. ISBN 9076676011, Uitgever: Art belgium, Brussel, volume2 L-Z).
  • Marx, Mieke & Engelen, Cor (2002). Beeldhouwkunst in België vanaf 1830. Uitgever: Algemeen Rijksarchief, 3-delig lexicon, (volume3 R-Z, pag. 1430 & 1431)
  • Kunstkring Kallipège 1980-2005. Uitgever: Pandora, Antwerpen (WD 2005/5890/9, pag.51-55)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]