Naar inhoud springen

Resolutie 2214 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Resolutie 2214 Veiligheidsraad Verenigde Naties voor het laatst bewerkt door AGL (overleg | bijdragen) op 19 feb 2020 12:07. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Resolutie 2214
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 27 maart 2015
Nr. vergadering 7420
Code S/RES/2214
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Libië
Beslissing Steun aan de overheid in diens strijd tegen terreurgroepen.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 2015
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Angola Angola · Vlag van Tsjaad Tsjaad · Vlag van Chili Chili · Vlag van Spanje Spanje · Vlag van Jordanië Jordanië · Vlag van Litouwen Litouwen · Vlag van Maleisië Maleisië · Vlag van Nigeria Nigeria · Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland · Vlag van Venezuela Venezuela
Een vrachtwagen met Grad-raketlanceerders van het Libische leger die in 2011 werd vernield tijdens de Franse interventie in het land.
Een vrachtwagen met Grad-raketlanceerders van het Libische leger die in 2011 werd vernield tijdens de Franse interventie in het land.

Resolutie 2214 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties was de tweede van twee resoluties over Libië die op 27 maart 2015 werden aangenomen door de VN-Veiligheidsraad. De resolutie zegde de Libische overheid steun toe in haar strijd tegen de verschillende terreurgroepen in Libië; onder meer door vlotter wapens te leveren aan het Libische leger.[1]

Zie Tweede Libische Burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na de val van het regime van kolonel Qadhafi in 2011 werd een nieuw Algemeen Nationaal Congres verkozen om het land te besturen. De oppositie tegen het door islamisten gedomineerde congres was echter groot en toen het begin 2014 haar eigen legislatuur verlengde begon een legergeneraal een militaire campagne. Daarop volgden alsnog verkiezingen en kwam de Raad van Volksvertegenwoordigers aan de macht. De islamisten hadden bij die verkiezingen een zware nederlaag geleden, en bleven vasthouden aan het congres. Milities gelieerd aan beide kampen, islamisten en Islamitische Staat bevochten elkaar, en zo ontstond opnieuw een burgeroorlog.

Men was bezorgd omdat steeds meer terreurgroepen in Libië zich achter Islamitische Staat, Ansar al-Sharia en andere met Al Qaida geassocieerde groepen schaarden. Hun gewelddadige extremistische ideeën en acties destabiliseerden Libië, buurlanden en de regio en eisten een zware tol van de bevolking. Ook de buitenlandse terreurstrijders vormden een steeds groter probleem.

Het comité dat toezag op de sancties tegen Libië werd gevraagd aanvragen voor wapenleveringen aan de officiële strijdkrachten van het land om te vechten tegen terreurgroepen spoedig te behandelen. Het was van belang dat de Libische overheid de nodige steun kreeg in haar strijd tegen deze terreurgroepen, en daarvoor had ze ook wapens nodig.

Verwante resoluties

[bewerken | brontekst bewerken]