Rik Pinxten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Rik Pinxten (Antwerpen, 12 maart 1947) is een Belgisch antropoloog, hoogleraar en bestuurder.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

In 1976 behaalde Pinxten zijn doctoraat in de moraalwetenschappen aan de Universiteit Gent met Etienne Vermeersch als promotor. Pinxten ging aan die universiteit aan de slag als onderzoeker in de culturele antropologie en vergelijkende religiestudie.[1] Hij deed expertise op door decennia intensief veldwerk, dat begon bij de Navajo-indianen in de Verenigde Staten. Pinxten stelt dat de vermenging van culturen behalve onomkeerbaar ook en vooral verrijkend is. In 1980 behaalde hij aan de Universiteit Gent een tweede doctoraat: Anthropology of space : explorations in natural philosophy and semantics of Navajo Indians.

Hij kant zich tegen een groot geloof in multiculturalisme, omdat dat volgens hem geen gemeenschappen samenbrengt, maar juist een eilandmentaliteit creëert. Multiculturalisme leidt in zijn extreme vorm tot een blinde afgang naar apartheid en racisme. Hij pleit voor Interculturalisme dat uitgaat van dialoog en interactie tussen verschillende gemeenschappen vanuit een sterke eigenheid.

In 2003 werd hij voorzitter van de Humanistische Vrijzinnige Vereniging van Vlaanderen, de Vlaamse afdeling van het Humanistisch Verbond dat hij ook voorzat vanaf 2007. Beide mandaten legde hij neer in 2010. Hij is voorzitter van het Gents universitair Centrum voor Interculturele Communicatie en Interactie (CICI). Samen met Gerard Mortier was hij pleitbezorger voor de oprichting van een progressief MuziekForum 'De Krook' in Gent.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2019 - Kuifje wordt volwassen: Over de dekolonisering van de geest, EPO, ISBN 978-94-6267-188-1
  • 2018 - Het nieuwe vertrouwen, EPO, ISBN 978-94-6267-129-4
  • 2016 - De eeuw van onze kinderen, EPO, ISBN 9789462670808
  • 2015 - Multimathemacy: Anthropology and Mathematics Education
  • 2014 - Schoon protest: want er is wel een alternatief, EPO, ISBN 978-94-6267-009-9
  • 2013 - Kleine revoluties: Of willen we de barbarij?, EPO, ISBN 978-94-9129-743-4
  • 2012 - De culturele eeuw: basisboek culturele antropologie
  • 2012 - Gebarentaal zegt alles: bijdragen rond diversiteit en gebarentaal vanuit emancipatorisch perspectief
  • 2009 - Doe het zelf democratie, met Ghislain Verstraete, red., EPO, ISBN 978-90-6445-552-0
  • 2009 - Mensen. Een inleiding in de culturele antropologie, Lannoo, ISBN 978-90-20985740
  • 2007 - De strepen van de zebra: voor een strijdend vrijzinnig humanisme, Houtekiet, ISBN 978-9052409658
  • 2007 - De grote transitie: gesprekken tussen een gelovig arts en een antropoloog zonder God, Lannoo, ISBN 978-9020973044
  • 2006 - De Culturele eeuw[1], i.s.m. Koen De Munter; Houtekiet, ISBN 90-5240-887-4
  • 2003 - De artistieke samenleving: de invloed van kunst op de democratie, Houtekiet, ISBN 90-5240-723-1
  • 2000 - Goddelijke fantasie: over religie, leren en identiteit, Houtekiet, ISBN 90-5240-564-6
  • 1999 - Culturen sterven langzaam: over interculturele communicatie, Houtekiet, ISBN 90-5240-552-2
  • 1998 - Cultuur en macht: over identiteit en conflict in een multiculturele wereld - onder red. van Rik Pinxten ... [et al.], Houtekiet, ISBN 90-5240-488-7
  • 1997 - Cultuur in vergelijkend perspectief - onder red. van Rik Pinxten ... [et al.], Vlaamse Vereniging voor Cultuurwetenschappen, ISBN 90-289-2506-6
  • 1993 - Geef aan de keizer ... : omtrent religie en politiek - onder red. van Pinxten, Rik, Kritak, ISBN 90-6303-462-8
  • 1986 - Initiaties, dood - ed. Pinxten, R., Communication and Cognition, ISBN 90-70963-14-0

Erkenning[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Voorganger:
Marianne Marchand
Voorzitter van het Humanistisch Verbond
2003 - 2010
Opvolger:
Marie Höfte