Ronde van Qatar 2008

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ronde van de Qatar 2008
7e editie
Periode 27 januari1 februari
Startplaats Doha
Finishplaats Doha Corniche
Totale afstand 712.5 km
Gem. snelheid 46,120 km/h
Deelnemers 133
Eindklassementen
Winnaar Vlag van België Tom Boonen
Punten Vlag van België Tom Boonen
Jongeren Vlag van België Greg Van Avermaet
Ploegen Vlag van België Quick·Step-Innergetic
Navigatie
Ronde van Qatar 2007     Ronde van Qatar 2009
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Ronde van Qatar 2008 werd gehouden van 27 januari tot en met 1 februari 2008 in Qatar. De Ronde was een prooi voor de sprinters, waarbij Quick·Step - Innergetic van begin tot einde domineerde. Winst in de ploegentijdrit waarmee geopend werd, en drie ritoverwinningen voor sprinter Tom Boonen. De twee overige etappes vielen, ook in de sprint, in Italiaanse handen. Boonen kon, net als in 2006, de eindoverwinning mee naar huis nemen. Greg Van Avermaet, uit de eveneens zeer actieve Silence - Lotto ploeg, werd derde in het eindklassement, en winnaar van het jongerenklassement. In totaal bereikten 122 van de 133 gestarte renners de eindstreep.

Etappe-overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

etappe datum start eindstreep afstand winnaar land
P* 27 januari Doha Doha 6 km Quick·Step - Innergetic Vlag van België België
1e 28 januari Al Zubarah Doha 137,5 km Tom Boonen Vlag van België België
2e 29 januari Camel Race Track Qatar Foundation 147,5 km Tom Boonen Vlag van België België
3e 30 januari Kalief Al Khor Corniche 131,5 km Alberto Loddo Vlag van Italië Italië
4e 31 januari Al Khor Academy Al Khor Corniche 170 km Danilo Napolitano Vlag van Italië Italië
5e 1 februari Al Wakra Doha 120 km Tom Boonen Vlag van België België

*De proloog was een ploegentijdrit.

Etappe-uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Ploegentijdrit[bewerken | brontekst bewerken]

De ploegentijdrit waarmee de Ronde van Qatar in 2008 opende, leverde een herhaling op van de editie van het jaar daarvoor. Quick Step was opnieuw de snelste ploeg op het parcours van zes kilometer. De eerste leiderstrui ging naar Matteo Tosatto die als eerste van het Quick Step team over de finishlijn reed.

rang ploeg land tijd
1 Quick·Step - Innergetic Vlag van België België 6' 35"
2 Team Slipstream Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten op 2"
3 Skil - Shimano Vlag van Nederland Nederland op 5"
4 Liquigas Vlag van Italië Italië op 6"
5 Silence - Lotto Vlag van België België op 7"
6 Crédit Agricole Vlag van Frankrijk Frankrijk op 9"
7 Tinkoff Credit Systems Vlag van Rusland Rusland op 11"
8 Drapac Porsche Development Program Vlag van Australië Australië op 12"
9 Lampre - Fondital Vlag van Italië Italië z.t.
10 Topsport Vlaanderen Vlag van België België z.t.

1e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

Onder invloed van de sterke wind breekt het peloton meteen aan het begin van de etappe in verschillende groepen uiteen. Een groep van 24 renners komt zo voorop, en blijft weg tot aan kilometer 64. Met nog dertig kilometer te gaan voert Quickstep het tempo op, en opnieuw breekt het peloton. Dertien rijders kunnen in de eerste waaier mee: Cretskens, Boonen, De Jongh, Hulsmans, Wynants (Quickstep), Napolitano (Lampre), Van Avermaet, Roelandts en Tjallinghi (Silence-Lotto), Backstedt en Sutton (Slipstream Chipotle), en de eenling Pichot (Bouyges Telecom). Tussen deze dertien wordt de overwinning in de sprint betwist. Quickstep brengt Tom Boonen goed naar voren, en die verzaakt niet. Hij wint voor Greg Van Avermaet, en Steven de Jongh. De leiderstrui en de grijze trui van leider in het puntenklassement zijn voor Boonen. Van Avermaet leidt in het jongerenklassement.

rang renner land tijd
1 Tom Boonen Vlag van België België 2u 28' 37"
2 Greg Van Avermaet Vlag van België België z.t.
3 Danilo Napolitano Vlag van Italië Italië z.t.
4 Chris Sutton Vlag van Australië Australië z.t.
5 Jürgen Roelandts Vlag van België België z.t.
6 Alexandre Pichot Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.
7 Steven de Jongh Vlag van Nederland Nederland z.t.
8 Maarten Tjallingii Vlag van Nederland Nederland op 7"
9 Wilfried Cretskens Vlag van België België z.t.
10 Matteo Tosatto Vlag van Italië Italië op 20"

2e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

Ook in de tweede etappe heeft de wind een bepalende invloed op het wedstrijdverloop. In de eerste helft staat de wind in het nadeel. Het tempo dat het peloton onderhoudt ligt daardoor een stuk lager dan in de eerste etappe. Eén renner, Volodymir Diudia van Team Milram, neemt alleen een voorsprong op het peloton. Na een uur wedstrijd bereikt hij een maximale voorsprong van 16'10" op de achtervolgers. In het tweede deel van de etappe gaat de snelheid, met de wind in de rug, flink omhoog. Diudia wordt na 120 kilometer solo gereden te hebben ingelopen door het peloton. Quick Step, Lampre en Silence-Lotto houden het peloton vervolgens tot aan de finish bij elkaar. Tom Boonen pakt in de sprint zijn tweede opeenvolgende overwinning. Napolitano en de Jongh eindigen met Boonen op het podium. Van Avermaet, die in de laatste kilometer lek rijdt, weet terug te komen en wordt nog vierde in de sprint. Hij behoudt de leiding in het jongerenklassement.

rang renner land tijd
1 Tom Boonen Vlag van België België 3u 29' 41"
2 Danilo Napolitano Vlag van Italië Italië z.t.
3 Steven de Jongh Vlag van Nederland Nederland z.t.
4 Greg Van Avermaet Vlag van België België z.t.
5 Chris Sutton Vlag van Australië Australië z.t.
6 Jürgen Roelandts Vlag van België België z.t.
7 Gorik Gardeyn Vlag van België België z.t.
8 Wouter Weylandt Vlag van België België z.t.
9 Alberto Loddo Vlag van Italië Italië z.t.
10 Sebastian Siedler Vlag van Duitsland Duitsland op 12"

3e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

Onder goede weerstomstandigheden vindt de derde etappe plaats. Het peloton profiteert van de wind in de rug. Na achttien kilometer wedstrijd rijdt een viertal renners, waaronder Niki Terpstra weg. Zij worden na ongeveer dertig kilometer bijgehaald door een tweede viertal, met daarbij Niko Eeckhout. In het eerste uur wordt een gemiddelde van 52,1 km/h gerealiseerd. De acht blijven weg tot kilometer 74, waarna een groep van zo'n veertig renners ontstaat. Alle kanshebbers op een etappezege zitten in deze groep, op Danilo Napolitano na. De Quickstep formatie brengt in de finale opnieuw Tom Boonen, maar hij wordt verrast door Alberto Loddo. De Italiaan, in 2002 al eens etappewinnaar, en in 2003 eindwinnaar, haalt het in de sprint. Boonen behoudt wel de leiderstrui, en Greg Van Avermaet de jongerentrui.

rang renner land tijd
1 Alberto Loddo Vlag van Italië Italië 2u 44' 33"
2 Tom Boonen Vlag van België België z.t.
3 Sebastian Siedler Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
4 Angelo Furlan Vlag van Italië Italië z.t.
5 Paolo Bossoni Vlag van Italië Italië z.t.
6 Chris Sutton Vlag van Australië Australië z.t.
7 Kenny Dehaes Vlag van België België z.t.
8 Greg Van Avermaet Vlag van België België z.t.
9 Niko Eeckhout Vlag van België België z.t.
10 Alexandre Pichot Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.

4e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

Onder invloed van een stevige rugwind zal het peloton in het eerste uur van deze vierde etappe 56 kilometer afleggen. Door het tempo breekt het peloton al na vijf kilometer in een aantal waaiers uiteen. Met name de Bouygues Telecom ploeg werkt hard om het peloton weer bijeen te brengen. Als het tempo vervolgens fors omlaag gaat, zien twee renners hun kans schoon. Jahanbanian en Hasanin, in eerdere etappes ook al actief, ontsnappen uit de groep. Ze weten 4'30" te pakken, maar hebben de pech dat Quickstep en Silence-Lotto het tempo terug opvoeren en aan willen sturen op een volgende massasprint. Die sprint komt er uiteindelijk ook, maar zal verstoord worden door een valpartij op 500 meter van de aankomst. Chris Sutton smakt tegen het asfalt, Greg Van Avermaet kan nog juist ontwijken. Danilo Napolitano, al twee keer tweede in deze ronde, pakt de dagoverwinning, voor z'n landgenoot Alberto Loddo. Tom Boonen moet genoegen nemen met een derde plaats, maar behoudt wel de leiderstrui. Van Avermaet behoudt de trui in het jongerenklassement.

rang renner land tijd
1 Danilo Napolitano Vlag van Italië Italië 3u 49' 14"
2 Alberto Loddo Vlag van Italië Italië z.t.
3 Tom Boonen Vlag van België België z.t.
4 Francesco Chicchi Vlag van Italië Italië z.t.
5 Nikolaj Troesov Vlag van Rusland Rusland z.t.
6 Luciano Pagliarini Vlag van Brazilië Brazilië z.t.
7 Sebastian Siedler Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
8 Gorik Gardeyn Vlag van België België z.t.
9 Steven de Jongh Vlag van Nederland Nederland z.t.
10 Niko Eeckhout Vlag van België België z.t.

5e etappe[bewerken | brontekst bewerken]

De wind, die al een hele week een rol speelde in het wedstrijdverloop, was inmiddels de veroorzaker van grote zandstormen. In een reactie besluit de organisatie om het parcours te wijzigen en in te korten. Aan het eind van de etappe zijn drie plaatselijke ronden toegevoegd. In een van die ronden gaat een renner uit Qatar nog aan de haal, maar het wordt uiteindelijk weer een massasprint. Tom Boonen pakt zijn derde ritwinst en de eindzege in deze editie van de Ronde van Qatar.

rang renner land tijd
1 Tom Boonen Vlag van België België 2u 49' 47"
2 Alberto Loddo Vlag van Italië Italië z.t.
3 Luciano Pagliarini Vlag van Brazilië Brazilië z.t.
4 Danilo Napolitano Vlag van Italië Italië z.t.
5 Bernardo Riccio Vlag van Italië Italië z.t.
6 Steven de Jongh Vlag van Nederland Nederland z.t.
7 Sebastian Siedler Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
8 Angelo Furlan Vlag van Italië Italië z.t.
9 Francesco Chicchi Vlag van Italië Italië z.t.
10 Wouter Weylandt Vlag van België België z.t.

Eindklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Algemeen klassement[bewerken | brontekst bewerken]

rang renner land tijd
1 Tom Boonen Vlag van België België 15u 27' 44"
2 Steven de Jongh Vlag van Nederland Nederland op 27"
3 Greg Van Avermaet Vlag van België België op 40"
4 Christopher Sutton Vlag van Australië Australië op 46"
5 Jürgen Roelandts Vlag van België België op 50"
6 Alexandre Pichot Vlag van Frankrijk Frankrijk op 1'10"
7 Maarten Tjallingii Vlag van Nederland Nederland op 1'12"
8 Alberto Loddo Vlag van Italië Italië op 1'22"
9 Wilfried Cretskens Vlag van België België op 1'31"
10 Sebastian Siedler Vlag van Duitsland Duitsland op 1'41"