Ronde van Spanje 1982

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eindklassement
Algemeen klassement Vlag van Spanje Marino Lejarreta 95h 47' 23"
Tweede Vlag van België Michel Pollentier + 0' 18"
Derde Vlag van Zweden Sven-Åke Nilsson + 1' 17"
Vierde Vlag van Spanje Faustino Rupérez + 2' 14"
Vijfde Vlag van Spanje José Luis Laguía + 2' 37"
Zesde Vlag van Frankrijk Pierre-Raymond Villemiane + 2' 43"
Zevende Vlag van Zwitserland Stefan Mutter + 4' 18"
Achtste Vlag van Spanje Jaime Vilamajo + 4' 19"
Negende Vlag van Frankrijk Marc Durant + 5' 10"
Tiende Vlag van Spanje Álvaro Pino + 5' 53"
Puntenklassement Vlag van Zwitserland Stefan Mutter 172 punten
Tweede Vlag van Spanje José Luis Laguía 133 punten
Derde Vlag van BelgiëEddy Vanhaerens 128 punten
Bergklassement Vlag van Spanje José Luis Laguía 90 punten
Tweede Vlag van Spanje Juan Fernández 60 punten
Derde Vlag van Spanje José Recio 53 punten

De 37e editie van de Ronde van Spanje werd gehouden in 1982 en duurde van 20 april tot 9 mei. Er stonden 100 renners aan de start, verdeeld over 10 ploegen. In totaal 76 renners bereikten de eindstreep in Madrid.

De favorieten voor de eindzege waren vooraf de Spanjaarden Juan Fernández, Pedro Muñoz, Faustino Rupérez, Ángel Arroyo en Alberto Fernández Blanco, de Italiaan Vicente Belda, de Belg Michel Pollentier en de Zweed Sven-Åke Nilsson.

Er werd gestart met een proloog in Santiago de Compostella, gewonnen door de Fransman Marc Gomez, die daarmee meteen de leiderstrui kreeg en deze vijf dagen droeg. In de vijfde etappe raakte Gomez de trui kwijt aan de Belg Claude Criquielion. In de tiende etappe werd de leiding in het algemeen klassement gegrepen door Ángel Arroyo, die de ronde uiteindelijk leek te gaan winnen. In de zeventiende etappe werd Arroyo echter betrapt op het gebruik van methylfenidaat, waarvoor de Spanjaard een tijdsstraf kreeg van tien minuten. Hierdoor zakte hij naar de dertiende plaats in het klassement. Ook drie andere renners werden betrapt op gebruik van hetzelfde middel: Alberto Fernández, Vicente Belda en Pedro Muñoz. Ook zij werden bestraft. De leiderstrui werd overgenomen door Marino Lejarreta van de Spaanse Teka-ploeg, die deze Vuelta vervolgens op zijn naam schreef. Op het podium in Madrid werd Lejarreta vergezeld door de eerder genoemde favorieten Michel Pollentier en Sven-Åke Nilsson.

Het puntenklassement werd gewonnen door de Zwitser Stefan Mutter, terwijl José Luis Laguía het bergklassement op zijn naam schreef. De Spaanse ploeg Kelme won het ploegenklassement in 287h 14' 05".

  • Aantal ritten: 19 + proloog
  • Totale afstand: 3456,0 km
  • Gemiddelde snelheid: 36,855 km/h

Belgische en Nederlandse prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

Belgische etappezeges[bewerken | brontekst bewerken]

De Belgische renners behaalden 8 dagzeges in deze ronde.

Nederlandse etappezeges[bewerken | brontekst bewerken]

Er waren geen Nederlandse etappeoverwinningen in deze ronde.

Etappe overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

Etappe Datum Van - naar Km Etappewinnaar Klassementsleider
Proloog 20 april Santiago de Compostella 6,7 (Ind. tijdrit) Vlag van Frankrijk Marc Gomez Vlag van Frankrijk Marc Gomez
1 deel a 21 april Santiago de Compostella- La Coruña 97 Vlag van België Eddy Planckaert
1 deel b 21 april La Coruña-Lugo 97 Vlag van België Eddy Planckaert
2 22 april Lugo-Gijón 200 Vlag van België Eddy Planckaert
3 23 april Gijón-Santander 208 Vlag van België Eddy Planckaert
4 24 april Santander-Reinosa 196 Vlag van Spanje Antonio Coll
5 25 april Reinosa-Logroño 230 Vlag van Spanje Ángel Camarillo Vlag van België Claude Criquielion
6 26 april Logroño-Zaragoza 190 Vlag van Spanje José-Luis Laguia
7 27 april Zaragoza-Sabiñánigo 146 Vlag van Spanje Enrique Martínez Heredia
8 28 april Sabiñánigo-Lerida 216 Vlag van Spanje Jesús Hernández Úbeda
9 29 april Artesa de Segre-Puigcerdà 182 Vlag van Spanje José-Luis Laguia
10 30 april Puigcerdà-Sant Quirze del Vallès 181 Vlag van Zweden Sven-Åke Nilsson Vlag van Spanje Ángel Arroyo
11 1 mei Sant Quirze del Vallès-Barcelona 143 Vlag van Spanje José-Luis Laguia
12 2 mei Salou-Nules 200 Vlag van België Eddy Planckaert
13 3 mei Nules-Antella 195 Vlag van Spanje José Recio
14 4 mei Antella-Albacete 153 Vlag van Frankrijk Dominique Arnaud
15 deel a 5 mei Albacete-Tomelloso 119 Vlag van België Eddy Vanhaerens
15 deel b 5 mei TomellosoCampo de Criptana 35 (Ind. tijdrit) Vlag van Spanje Ángel Arroyo
16 6 mei Campo de Criptana-San Fernando de Henares 176 Vlag van België Willy Sprangers
17 7 mei San Fernando de Henares-Navacerrada 178 Vlag van Spanje Marino Lejarreta Vlag van Spanje Marino Lejarreta
18 8 mei Segovia - Segovia 184 Vlag van Spanje Juan Fernández
19 9 mei Madrid-Madrid 84 Vlag van België Eddy Vanhaerens

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]