Ronde van Spanje 1989

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Delgado dubbelt zijn voorganger in de tijdrit Valladolid-Medina del Campo

Eindklassement

Algemeen klassement Vlag van Spanje Pedro Delgado 93h 01' 47"
Tweede Vlag van Colombia Fabio Parra + 0' 35"
Derde Vlag van Colombia Óscar de Jesús Vargas + 3' 09"
Vierde Vlag van Spanje Federico Echave + 3' 24"
Vijfde Vlag van Spanje Álvaro Pino + 4' 28"
Zesde Vlag van Sovjet-Unie Ivan Ivanov +5' 00"
Zevende Vlag van Spanje Iñaki Gastón + 7' 24"
Achtste Vlag van Colombia Pedro Saúl Morales + 7' 59"
Negende Vlag van Frankrijk Jean-Claude Bagot + 8' 23"
Tiende Vlag van Nederland Luc Suykerbuyk +9' 44"
Puntenklassement Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm Elliott 161 punten
Tweede Vlag van Nederland Mathieu Hermans 139 punten
Derde Vlag van BelgiëEddy Planckaert 139 punten
Bergklassement Vlag van Colombia Óscar de Jesús Vargas 142 punten
Tweede Vlag van Spanje Pedro Delgado 113 punten
Derde Vlag van Sovjet-Unie Ivan Ivanov 108 punten

De 44e editie van de Ronde van Spanje werd verreden in 1989 en duurde van 24 april tot 15 mei. Het parcours liep van A Coruña naar Madrid over 22 etappes, waarbij etappe 3 uit twee delen bestond. Er stonden 21 ploegen aan de start.

De openings- en slotetappe werd gewonnen door de Belgen Marnix Lameire en Jean-Pierre Heynderickx.

De eindwinnaar was Pedro Delgado, die eerder ook al de Ronde van Frankrijk had gewonnen. Hij was vooraf bestempeld als dé grote favoriet en maakte zijn favorietenrol waar. Naast het eindklassement schreef hij ook 3 etappes (waarvan 2 inviduele tijdritten) op zijn naam.

Na zijn eerdere overwinning in 1985 won Pedro Delgado hiermee voor de tweede maal de Vuelta a España. Op het podium werd hij vergezeld door de Colombiaan Fabio Parra en Óscar de Jesús Vargas, eveneens een Colombiaan. Laatstgenoemde werd winnaar van het bergklassement. De Brit Malcolm Elliott, van de Teka-ploeg, won het puntenklassement vóór de Nederlander Mathieu Hermans.

De Nederlander Luc Suykerbuyk behaalde de 10e plaats in het eindklassement.

Het ploegenklassement werd gewonnen door Kelme in 279:07:56 h.

  • Aantal ritten: 22 + inclusief een ploegentijdrit (etappe 3b)
  • Totale afstand: 3656,0 km
  • Gemiddelde snelheid: 39,309 km/h

Belgische en Nederlandse prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

Belgische etappezeges[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlandse etappezeges[bewerken | brontekst bewerken]

  • Luc Suykerbuyk was winnaar van de 6e etappe in Ávila.
  • Mathieu Hermans won de 13e etappe naar Jaca, de 14e etappe naar Zaragoza en de 19e etappe naar Valladolid.

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Ploeg Kopman
Teka Reimund Dietzen
BH Álvaro Pino
Reynolds Pedro Delgado
ADR Eddy Planckaert
Carrera Erich Mächler
Caja Rural Marino Lejarreta
Histor-Sigma Herman Frison
Kelme Fabio Parra
RMO Eric Caritoux
Lotus-Zahor Juan Tomás Martínez
CLAS-Cajastur Casimiro Moreda
Ploeg Kopman
ONCE Pello Ruiz Cabestany
Helios-CR Antonio Esparza
Seur Marco Giovannetti
Postobón Óscar de Jesús Vargas
Malvor-Sidi Giuseppe Saronni
Puertas Mavisa Gilles Mas
Café de Colombia Alberto Camargo
Alfa Lum Vladimir Poelnikov
Viscontea Stefano Colagè
Sicasal Joaquim Gomes

Etappe-overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

Etappe Datum Van - naar Km Etappewinnaar Klassementsleider
1 24 april La Coruña 20,1 Vlag van België Marnix Lameire Vlag van België Marnix Lameire
2 25 april La Coruña - Santiago de Compostella 209 Vlag van Colombia Omar Hernández Vlag van België Benny Van Brabant
3a 26 april Vigo 34,4 (ploegentijdrit) Vlag van Spanje Caja Rural Vlag van Frankrijk Roland Le Clerc
3b 26 april Vigo - Ourense 101 Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm Elliott
4 27 april Ourense - Ponferrada 160,5 Vlag van Italië Roberto Pagnin
5 28 april La Bañeza - Béjar 247 Vlag van België Eddy Planckaert
6 29 april Béjar - Ávila 197,5 Vlag van Nederland Luc Suykerbuyk Vlag van Colombia Omar Hernández
7 30 april Ávila - Toledo 157 Vlag van Italië Massimo Ghirotto
8 1 mei Toledo - Albacete 235,5 Vlag van Italië Stefano Allocchio
9 2 mei Albacete - Gandia 228 Vlag van Duitsland Reimund Dietzen
10 3 mei Gandia - Benicasim 202 Vlag van Spanje Herminio Díaz Zabala
11 4 mei Vinaròs - Lleida 179 Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm Elliott
12 5 mei Lleida - Cerler 186,5 Vlag van Spanje Pedro Delgado
13 6 mei Benasque - Jaca 161 Vlag van Nederland Mathieu Hermans
14 7 mei Jaca - Zaragoza 165 Vlag van Nederland Mathieu Hermans
15 8 mei Ezcaray - Valdezcaray 24 (indiv. tijdrit) Vlag van Spanje Pedro Delgado Vlag van Colombia Martín Farfán
16 9 mei Haro - Santoña 193,5 Vlag van Duitsland Peter Hilse Vlag van Spanje Pedro Delgado
17 10 mei Santoña - Lagos de Covadonga 228 Vlag van Spanje Álvaro Pino
18 11 mei Cangas de Onís - Brañillín 153 Vlag van Sovjet-Unie Ivan Ivanov
19 12 mei León - Valladolid 159 Vlag van Nederland Mathieu Hermans
20 13 mei Valladolid - Medina del Campo 47,5 (indiv. tijdrit) Vlag van Spanje Pedro Delgado
21 14 mei Collado Villaba - Segovia 188,5 Vlag van Colombia Alberto Camargo
22 15 mei Segovia - Madrid 177 Vlag van België Jean-Pierre Heynderickx

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]