De 86e editie van de Ronde van Zwitserland (Frans: Tour de Suisse) voor mannen werd verreden van 11 tot en met 18 juni 2023. De wedstrijd maakte deel uit van de UCI World Tour 2023. De Brit Geraint Thomas won de vorige editie, dit jaar was hij afwezig. De wedstrijd kwam vooral in de media door het overlijden van de Zwitserse wielrenner Gino Mäder, die tijdens de vijfde etappe zwaar ten val kwam en aan de gevolgen hiervan stierf.
De zevende editie voor de vrouwen werd van 17 tot en met 20 juni verreden, waarbij de tijdrit in de tweede etappe op 18 juni op hetzelfde parcours als de afsluitende tijdrit in de achtste etappe voor de mannen samenviel.
De eerste etappe van de Ronde van Zwitserland 2023 was een korte tijdrit in en rond Einsiedeln. Hier pakte thuisrijder Stefan Küng de overwinning, voor de twee BelgenRemco Evenepoel en Wout van Aert. Dit werd logischerwijze ook de top drie van het algemeen klassement.[1]
De tweede etappe draaide, zoals verwacht, uit op een massasprint. Vlak voor de laatste beklimming was er echter een grote valpartij, waardoor sprinters als Kaden Groves niet konden strijden voor de dagzege. Uiteindelijk was het de EritreeërBiniam Girmay die de etappe won, voor Arnaud Démare. Wout van Aert werd voor de tweede dag op een rij derde. Stefan Küng en Remco Evenepoel finishten beide met het peloton, waardoor de top van het algemeen klassement onveranderd bleef.[2]
De derde etappe was de eerste bergrit. Leider Stefan Küng kon de groep der favorieten niet volgen, waardoor Remco Evenepoel de virtuele leidersplaats in het klassement bezette. In de finale viel hij aan om zijn voorsprong uit te diepen, maar uiteindelijk was het de DeenMattias Skjelmose die de overwinning pakte, voor Felix Gall en Juan Ayuso. Evenepoel werd vierde. In het algemeen klassement behield Evenepoel zijn tweede plaats, maar Skjelmose nam de leidersplaats over van Küng. Ayuso bezette de derde plek.[3]
Ook de vierde etappe was een bergrit, met dezelfde hoofdrolspelers als een dag eerder. Ditmaal trok de Oostenrijker Felix Gall aan het langste eind, met ruime voorsprong op Remco Evenepoel en Mattias Skjelmose. Gall wist eveneens de leiderstrui over te nemen van Skejlmose.[4]
De vijfde etappe was opnieuw een bergrit, de Koninginnenrit. Leider Felix Gall viel aan in de finale, maar SpanjaardJuan Ayuso ging op en over Gall en won de etappe, voor Mattias Skjelmose en Peio Bilbao. Skjelmose nam hierdoor opnieuw de gele trui over van Gall. Ayuso belandde op de derde plaats in het algemeen klassement. Remco Evenepoel, die tiende werd en naar een vierde plaats in het algemeen klassement zakte, uitte kritiek op de gevaarlijke laatste afdaling van de etappe.[5] De finish lag namelijk niet op de top van de Albulapas, maar in een dorpje onderaan de berg. Bij de afdaling haalden sommige renners snelheden tot 100 km/uur. Magnus Sheffield en Gino Mäder kwamen beide zwaar ten val tijdens deze afdaling, en belandden in een ravijn.[6] Sheffield hield er kneuzingen en een hersenschudding aan over, en werd met de ambulance naar het ziekenhuis van Samedan gebracht. Mäder lag bewegingloos in een riviertje en werd ter plekke gereanimeerd, waarna hij met de helikopter naar het ziekenhuis van Chur werd overgebracht.[7] Daar overleed hij.
De zesde etappe was normaal gezien de langste bergrit, met 215,3 kilometer. Door een langverwachte rotslawine in Brienz/Brinzauls de afgelopen nacht werd de etappe ingekort. De renners zouden nog 140,9 kilometer moeten afleggen in een heuvelrit.
De zevende etappe was een heuvelrit. De tijdsopname voor het klassement bevond zich op 25 kilometer van de finish. Drie volledige ploegen, Bahrain-Victorious, Tudor Pro Cycling Team en Intermarché-Circus-Wanty, en tal van renners trokken zich terug uit de wedstrijd na het overlijden van Gino Mäder. De rit begon met een minuut stilte. Pas in de laatste 25 kilometer werd er gestreden voor de overwinning, waardoor iedereen in dezelfde tijd werd geplaatst. De BelgRemco Evenepoel won met een solo opgedragen aan Mäder. Wout van Aert won de pelotonsprint voor Bryan Coquard.[10]
De achtste en laatste etappe was opnieuw een individuele tijdrit. De SpanjaardJuan Ayuso wist hierin zijn tweede etappezege te behalen, voor Remco Evenepoel en Mattias Skjelmose. Die laatste wist ook de eindzege veilig te stellen. Felix Gall zakte nog weg uit de top van het algemeen klassement na een slechte tijdrit.[11]
De zevende editie van de Ronde van Zwitserland voor vrouwen werd verreden van 17 tot en met 20 juni 2023. De wedstrijd bestond uit vier etappes, waaronder een tijdrit, en was onderdeel van de UCI Women's World Tour 2023. De Nederlandse Lucinda Brand werd op de erelijst opgevolgd door de Zwitserse Marlen Reusser, die de tijdrit won en erna de leiding niet meer afstond. Haar ploeggenotes Kata Blanka Vas en Niamh Fisher-Black wonnen elk een etappe en de laatste won ook het jongerenklassement.
Elf van de vijftien UCI Women's World Tour-ploegen van dit seizoen namen deel, aangevuld met zeven continentale teams met elk zes rensters, uitgezonderd Coop-Hitec Products en Movistar die met vijf rensters aan de start verschenen, wat het aantal deelneemsters op 106 bracht.
.svg){kind=small}
Ronde van Zwitserland 2023
Winnaar
Mattias Skjelmose
Punten
.svg){kind=small}
Wout van Aert
Berg
Pascal Eenkhoorn
Jongeren
Team
AG2R-Citroën
Individuele tijdrit
Heuvelrit
Biniam Girmay
Bergrit
Felix Gall
Juan Ayuso
Nickolas Zukowsky
.svg){kind=small}
INEOS Grenadiers
Niamh Fisher-Black
Kata Blanka Vas
Ruby Roseman-Gannon
Trek-Segafredo
Eleonora Gasparrini
· 
· 