Roodvleugelboomtimalia
| Roodvleugelboomtimalia IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Stachyris erythroptera (Blyth, 1842) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Roodvleugelboomtimalia op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De roodvleugelboomtimalia (Stachyris erythroptera) is een boomtimalia uit het geslacht Stachyris en de familie Timalia's (Timaliidae). De vogel komt voor in vooral secundair bos in Zuidoost-Azië.
Kenmerken
De roodvleugelboomtimalia is 12 cm lang. Opvallende kenmerken aan deze verder saai gekleurde, bruine boomtimalia zijn de blauwe oogring, het grijs op de "wangen" en op de hals en de kastanjebruine vleugels.[2]
Verspreiding en leefgebied
De roodvleugelboomtimalia heeft een ruim verspreidingsgebied waarbinnen vijf ondersoorten worden onderscheiden:[3]
- S. e. erythroptera (Het schiereiland Malakka en de Natuna-eilanden)
- S. e. pyrrhophaea (Sumatra en omliggende eilanden)
- S. e. fulviventris (Pulau Banyak, eiland ten noordwesten van Sumatra)
- S. e. bicolor (het noorden en oosten van Borneo en eilanden daar in de buurt)
- S. e. rufa (Zuidwest-Borneo)
De vogel komt voorin tropisch laaglandbos. In uitgekapt bos is de vogel taltijker dan in oorspronkelijk regenwoud.[4]
Status
De roodvleugelboomtimalia heeft een groet verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. De roodvleugelboomtimalia gaat in aantal achteruit door versnippering van het leefgebied. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze boomtimalia als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
- ↑ a b (en) Roodvleugelboomtimalia op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ (en) King et al, 1983. A field guide to the birds of South-East Asia. Collins, London. ISBN 0 00 219206 3
- ↑ (en) F. Gill, M. Wright D. & Donsker (2013) - IOC World Bird Names (version 3.3)
- ↑ (en) Phillipps, Q & K. Phillipps, 2011. Phillips' field guide to the birds of Borneo. John Beaufoy, Oxford. ISBN 978 1 906780 56 2.