Ruben Terlou
Ruben Terlou | ||||
---|---|---|---|---|
Ruben Terlou (2018)
| ||||
Achtergrondinformatie | ||||
Geboren | 17 mei 1985 | |||
Geboorteplaats | Utrecht | |||
Land | Nederland | |||
Opleiding | Geneeskunde | |||
Beroep | Fotograaf, documentairemaker, arts (niet praktiserend) | |||
http://www.rubenterlou.com/ | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
|
Ruben Terlou (Utrecht, 17 mei 1985) is een Nederlands fotograaf, documentairemaker en arts (niet praktiserend).
Biografie
Terlou doorliep het vwo en vertrok na het behalen van zijn diploma naar China om daar fotograaf te worden. Hij vestigde zich in de Chinese stad Kunming, waar hij voor twee jaar verbleef en Mandarijn leerde spreken. Na zijn terugkomst in Nederland ging Terlou algemene geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam studeren.[1][2] Na het behalen van zijn propedeuse reisde hij naar Turkije, Irak, Iran en Afghanistan om te fotograferen. De foto’s die hij daar schoot, leverden hem in 2008 en 2009 de eerste, tweede en derde prijs op in verschillende categorieën van de Zilveren Camera.[3][4] Naar eigen zeggen ging Terlou naïef en slecht voorbereid naar Afghanistan.[5] Daar werd hij bijna gekidnapt en maakte een bomaanslag mee op de Indiase ambassade, op 150 meter van zijn hotel. Daarnaast belandde Terlou op de dag van de verkiezingen in 2009 in Kabul vlak bij een vuurgevecht tussen de Taliban en de politie.[6]
In 2013 studeerde Terlou cum laude af en ging vervolgens werken in het Academisch Medisch Centrum, waar hij onderzoek deed naar leukemie.[7] Toen Terlou werd gevraagd om een reisprogramma over China te maken, zag hij echter af van de beurs die hij voor zijn promotieonderzoek aangeboden had gekregen.[8]
In totaal bracht Terlou vier à vijf jaar door in China, dat hij zijn tweede thuisland noemt.[9][10] In 2016 presenteerde Terlou de zesdelige VPRO-documentaireserie Langs de oevers van de Yangtze van regisseur Maaik Krijgsman over het hedendaagse China. In 2018 volgde de zevendelige serie Door het hart van China en in 2019 de vierdelige serie Chinese Dromen. Vanaf augustus 2020 is de nieuwe serie De wereld van de Chinezen te zien.
Privéleven
Terlou heeft een vriendin met wie hij een dochter heeft.[11] Aangezien hij zijn gezin niet naar China wil verhuizen, ziet Terlou zichzelf niet als correspondent werken.[12]
Televisie
- Langs de oevers van de Yangtze (2016)
- Door het hart van China (2018)
- Chinese Dromen (2019)
- De wereld van de Chinezen (2020)
Trivia
Externe links
- Officiële website
- (en) Ruben Terlou in de Internet Movie Database
- ↑ ‘Mijn bewijsdrang komt voort uit een diepgewortelde onzekerheid’, Viva, 6 november 2019
- ↑ Ruben Terlou: ‘De werkelijkheid is niet eenvoudig’, Trouw, 23 april 2016
- ↑ ‘We vroegen ons vaak af: wat is ingefluisterd?’, de Volkskrant, 4 februari 2016
- ↑ ‘China voelt als een tweede thuis’, Het Parool, 13 januari 2018
- ↑ Ruben Terlou, Nooit Meer Slapen, 13 november 2019
- ↑ ‘We vroegen ons vaak af: wat is ingefluisterd?’, de Volkskrant, 4 februari 2016
- ↑ ‘Mijn bewijsdrang komt voort uit een diepgewortelde onzekerheid’, Viva, 6 november 2019
- ↑ ‘Ik voel me in China juist superveilig’, HP De Tijd, 4 december 2019
- ↑ ‘Chinezen hebben dezelfde dromen als jij en ik’, Trouw, 17 november 2019
- ↑ ‘China voelt als een tweede thuis’, Het Parool, 13 januari 2018
- ↑ ‘China voelt als een tweede thuis’, Het Parool, 13 januari 2018
- ↑ Ruben Terlou, Nooit Meer Slapen, 13 november 2019
- ↑ ‘Mijn bewijsdrang komt voort uit een diepgewortelde onzekerheid’, Viva, 6 november 2019
- ↑ Ruben Terlou: ‘De werkelijkheid is niet eenvoudig’, Trouw, 23 april 2016