Sablika
| Sablika | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Monument ter nagedachtenis aan de opstand bij landhuis Knip
| ||||
| Land |  Nederland
| |||
| Jaren actief | 1795 | |||
| Periode | Curaçaose slavenopstand van 1795 | |||
| ||||
Sablika was de vriendin en een medestrijder van Tula tijdens de Curaçaose slavenopstand van 1795.
Tula staat bekend als leider van de opstand. Sablika liep aan Tula’s zijde mee in de strijd. Pater Jacobus Schink onderhield contact met de tot slaaf gemaakten op Plantage Knip waar Tula en Sablika werkten. Tijdens de opstand vroeg het koloniale bestuur hem met Tula te onderhandelen. Toen Tula weigerde op zijn voorwaarden in te gaan, stuurde Schink Sablika een brief en vroeg haar de "mannen in toom te houden" en hen terug te roepen. Sablika schreef terug: "Jullie hebben ons misschien uit de jungle gehaald, maar het is jullie niet gelukt de jungle uit ons te halen. Wij willen ernaar terug." Ze vroeg de heren hoe ze tot slaaf gemaakte vrouwen en kinderen konden vermoorden terwijl ze allemaal een zwarte vrouw in hun fort hadden. En tot slot wenste ze de heren beleefd succes.[1][2][3]
Alfrida Martis, onderzoeker, schrijver en voorlichter op het gebied van diversiteit en dekolonisatie, zegt "Het feit dat Sablika een witte man terugschreef is heel krachtig. Ze zei hem eigenlijk: ‘je kan ons verzet niet kapot maken’". Samen met schrijver en programmamaker Simone Zeefuik pleit Martis voor een standbeeld van Sablika. Zeefuik: "Het abolitionisme wordt altijd gelinkt aan mannen. Ik wil dat vrouwelijke verzetsstrijders terug te zien zijn in het straatbeeld." Martis beaamt: "Zwarte vrouwen hebben altijd gevochten voor andere mensen, maar mannelijke leiders – wit of zwart – overschaduwen hen. De stem van de zwarte vrouw wordt niet gehoord”.[1][2]
Eerbetoon[bewerken | brontekst bewerken]
Beatriz Muzo, een inwoner van de Curaçaose wijk Flip die veel heeft betekend voor de sociale ontwikkeling van de wijk, richtte in 1971 in Flip een school op die symbolisch Sablika werd genoemd.[4]
In Rotterdam werd in december 2020 een pad naar Sablika vernoemd, als een van de strijders tegen slavernij en koloniale overheersing in de voormalige Nederlandse koloniën.[5]
Bronnen, noten en/of referenties
|