Schizovalva
| Schizovalva | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||
| Schizovalva Janse, 1951 | |||||||||||||||
| Typesoort | |||||||||||||||
| Gelechia trisignis Meyrick, 1908 | |||||||||||||||
Schizovalva op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Schizovalva is een geslacht uit de familie van de tastermotten (Gelechiidae). De wetenschappelijke naam Schizovalva werd voor het eerst in 1951 gepubliceerd door Antonius Johannes Theodorus Janse.[1] Als typesoort gaf hij Gelechia trisignis Meyrick, 1908 op.[2]
Deze motten komen voor in zuidelijk Afrika.
Soorten[3][4][bewerken | brontekst bewerken]
- S. ablepta Janse, 1960
- S. adelosema Janse, 1960
- S. alaopis (Meyrick, 1921)
- S. anisofascia Janse, 1960
- S. bistrigata Janse, 1951
- S. blumenzweigella Legrand, 1958
- S. brunneotincta Janse, 1951
- S. brunneovesta Janse, 1960
- S. catharodes (Meyrick, 1920)
- S. celidota Janse, 1960
- S. cyrtogramma Janse, 1960
- S. ebenostriga Janse, 1960
- S. epicentra (Meyrick, 1909)
- S. episema Janse, 1960
- S. exoenota Meyrick, 1918
- S. exsulata (Meyrick, 1918)
- S. guillarmodi Janse, 1960
- S. hyperythra (Meyrick, 1921)
- S. isochorda (Meyrick, 1921)
- S. isophanes Janse, 1960
- S. leontianella Legrand, 1966
- S. leptochroa Janse, 1960
- S. leucogrisea Janse, 1951
- S. matutina (Meyrick, 1913)
- S. mesacta (Meyrick, 1909)
- S. naufraga (Meyrick, 1911)
- S. nigrifasciata Janse, 1951
- S. nigrosema Janse, 1960
- S. nubila Janse, 1960
- S. ochnias (Meyrick, 1913)
- S. ochrotincta Janse, 1951
- S. ophitis (Meyrick, 1913)
- S. perirrorata Janse, 1951
- S. permagna (Edward Meyrick, 1920)
- S. peronectis (Meyrick, 1909)
- S. polygramma (Meyrick, 1914)
- S. prioleuca (Meyrick, 1911)
- S. rescissella (Zeller, 1852)
- S. rhodochra (Meyrick, 1913)
- S. rubigitincta Janse, 1951
- S. sarcographa (Meyrick, 1917)
- S. sphenopis (Meyrick, 1921)
- S. stasiarcha (Meyrick, 1913)
- S. trachypalpella Janse, 1960
- S. triplacopis (Meyrick, 1912)
- S. trisignis (Meyrick, 1908)
- S. unitincta Janse, 1960
- S. xerochroa Janse, 1951
- S. xylotincta Janse, 1951
Bronnen, noten en/of referenties
|