Scott Bradlee & Postmodern Jukebox

Scott Bradlee & Postmodern Jukebox
	Ariana Savalas (zang) en Sarah Reich (tapdans) live in 2015
Achtergrondinformatie
Jaren actief	2013 - heden
Genre(s)	Jazz, ragtime, swing, doo wop, soul, bluegrass, mariachi, klezmer, big band
Label(s)	Slim Style
Leden
piano, klassieke gitaar	Scott Bradlee
Contrabas	Adam Kubota
Drums	Allan Mednard
Zang	Robyn Adele Anderson
	Officiële website
	(en) IMDb-profiel
	(en) Allmusic-profiel
	(en) Last.fm-profiel
	(en) Discogs-profiel;
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Scott Bradlee & Postmodern Jukebox is een Amerikaanse muziekgroep, in 2013 opgericht door pianist Scott Bradlee, die moderne popnummers in oudere stijlen omzet, zoals ragtime, jazz, country, motown en doo wop, en met name bekendheid kreeg door de video's hiervan op Youtube.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Scott Bradlee (Long Island (New York), 19 september 1981), die opgroeide als klassieke en jazzpianist en in zijn onderhoud voorzag met optredens in diverse New Yorkse jazzclubs, begon rond 2008 als vingeroefening popmuziek te spelen. In 2009 bracht hij "Hello My Ragtime '80s" uit, waarop hij popmuziek in ragtime-stijl op piano uitvoerde. Bradlee kwam daarna met de compilaties "Mashups by Candlelight" en "Mashups by Candlelight, Vol. 2" en verwierf in 2012 populariteit met A Motown Tribute to Nickelback, waarop hij in samenwerking met lokale musici nummers van Nickelback omzette in jaren zestig-soul.

Bradlee zette vervolgens "Postmodern Jukebox" op, een groep musici van wisselende samenstelling - met zangeres Robyn Adele Anderson, de vriendin van Bradlee, als meest constante lid - die de arrangementen in radicaal verschillende stijlen van Bradlee uitvoerde, gewoonlijk in live-sessies, gefilmd met één camera in het huis van Bradlee. Thrift Shop van Macklemore & Ryan Lewis was het eerste nummer, dat in korte tijd meer dan een miljoen views kreeg.

Prominente gastmusici waren onder meer Dave Koz, de clown "Puddles" (pseudoniem van "Big" Mike Geier) en Niia. Bradlee arrangeerde in 2013 ook de soundtrack van de videogame BioShock Infinite met diverse covers.

Met de cover van "We Can't Stop" van Miley Cyrus, die meer dan vier miljoen views op YouTube kreeg, kwam datzelfde jaar de definitieve doorbraak en in 2014 werd het eerste album Twist Is The New Twerk uitgebracht.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

2014 - Twist Is The New Twerk
2014 - Clubbin' With Grandpa
2014 - Historical Misappropiation
2014 - A Very Postmodern Christmas
2015 - Selfies on Kodachrome
2015 - Emoji Antique
2015 - Swipe Right For Vintage
2015 - Top Hat On Fleek
2016 - PMJ And Chill
2016 - Swing the Vote
2016 - Squad Goals
2016 - The Essentials (compilatie)
2017 - 33 Resolutions Per Minute
2017 - Fake Blues
2017 - New Gramophone, Who 'Dis?
2017 - The New Classics (Recorded Live!)
2018 - Jazz Me Outside Pt. 1
2018 - Jazz Me Outside Pt. 2
2018 - Learn To Floss in 3 Easy Steps
2018 - Blue Mirror
2018 - The Essentials II (compilatie)
2019 - Sepia Is the New Orange
2019 - Jazz Age Thirst Trap
2019 - Throwback Clapback
2020 - BACK When They Called It Music. The '90s, Vol. 1
2020 - At the Piano
2020 - OK Crooner
2021 - The Essentials III (compilatie)
2022 - OldieFans
2023 - The Fourth Tuning

Ep's[bewerken | brontekst bewerken]

2013 - Introducing Postmodern Jukebox

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

2013 - "Get Lucky"
2013 - "Come And Get It"
2013 - "Call Me Maybe"
2013 - "Gentleman"

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties