Sergej Lavrov

Sergej Lavrov
	Sergej Viktorovitsj Lavrov
Geboren	Moskou, 21 maart 1950; Sovjet-Unie;
Politieke partij	Verenigd Rusland (VR)
Beroep	Politicus ; Minister
Handtekening
Minister van Buitenlandse Zaken
	Huidige functie
Aangetreden	9 maart 2004
Voorganger	Igor Ivanov
Portaal	Politiek

Sergej Lavrov (r.) en Vladimir Poetin in 2007.

Sergej Viktorovitsj Lavrov (Russisch: Серге́й Ви́кторович Лавро́в) (Moskou, 21 maart 1950) is sinds 9 maart 2004 minister van Buitenlandse Zaken van Rusland. Lavrov is van Armeens/Russische afkomst.

Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Lavrov spreekt Russisch, Engels, Frans, Armeens en Singalees. Die laatste taal leerde hij toen hij in de jaren 70 als Sovjet-diplomaat in Sri Lanka gestationeerd was. Lavrov studeerde aan het Instituut voor Internationale Relaties in Moskou, waar hij in 1972 afstudeerde. Zijn eerste zending was naar Sri Lanka, waar hij verbleef tot 1976. Na terugkomst in de Sovjet-Unie was hij werkzaam op het ministerie van Buitenlandse Zaken.

Verenigde Naties[bewerken | brontekst bewerken]

In 1981 werd Lavrov aangesteld als senior-adviseur voor de Sovjet-delegatie bij de Verenigde Naties in New York. Hij werkte daar tot 1988, waarna hij terugkeerde naar Sovjet-Unie. Van 1988 tot 1994 werkte hij weer bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. In 1994 keerde hij terug naar de Verenigde Naties, dit keer als permanente vertegenwoordiger voor de Russische Federatie.

Minister van Buitenlandse Zaken[bewerken | brontekst bewerken]

Op 9 maart 2004 werd Lavrov door president Vladimir Poetin benoemd tot minister van Buitenlandse Zaken. Hij was daarmee de opvolger van Igor Ivanov.

Door sommigen wordt Lavrov gezien als een goede diplomaat, anderen zien hem vooral als spreekbuis van Poetin.^[1]

Onder het ministerschap van Lavrov begon Rusland op 24 februari 2022 aan een invasie van Oekraïne met het oogmerk de democratisch gekozen regering af te zetten.^[2] De internationale gemeenschap reageerde onder meer door persoonlijke sancties tegen Poetin en Lavrov.^[3]

Bij een conferentie in Delhi in maart 2023 werd hij door het publiek uitgelachen, toen hij zei dat de oorlog door Oekraïne tegen Rusland begonnen was.^[4]

Sancties[bewerken | brontekst bewerken]

In februari 2022 werd Lavrov toegevoegd aan de sanctielijst van de Europese Unie omdat hij "verantwoordelijk is voor het actief ondersteunen en uitvoeren van acties en beleid die de territoriale integriteit, soevereiniteit en onafhankelijkheid van Oekraïne ondermijnen en bedreigen, evenals de stabiliteit en veiligheid in Oekraïne".^[5]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Lavrov is een 'ouweling', maar geen vertrouweling van Poetin, NOS, 13 april 2018
↑ Lavrov: regering en leger moeten weg in Oekraïne, DVHN, 25 februari 2022.
↑ Tweede pakket EU-sancties officieel rond, ook die tegen Poetin en Lavrov, HLN, 25 februari 2022.
↑ Sergei Lavrov: Russian foreign minister laughed at for Ukraine war claims, BBC News, 5 maart 2023
↑ (en) Council Decision 2014/145/CFSP of 17 March 2014 concerning restrictive measures in respect of actions undermining or threatening the territorial integrity, sovereignty and independence of Ukraine. Europese Commissie (25 februari 2022). Geraadpleegd op 15 oktober 2022.

[1] Lavrov is een 'ouweling', maar geen vertrouweling van Poetin, NOS, 13 april 2018

[2] Lavrov: regering en leger moeten weg in Oekraïne, DVHN, 25 februari 2022.

[3] Tweede pakket EU-sancties officieel rond, ook die tegen Poetin en Lavrov, HLN, 25 februari 2022.

[4] Sergei Lavrov: Russian foreign minister laughed at for Ukraine war claims, BBC News, 5 maart 2023

[5] (en) Council Decision 2014/145/CFSP of 17 March 2014 concerning restrictive measures in respect of actions undermining or threatening the territorial integrity, sovereignty and independence of Ukraine. Europese Commissie (25 februari 2022). Geraadpleegd op 15 oktober 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]