Naar inhoud springen

Shanne Braspennincx

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Evert100 (overleg | bijdragen) op 3 mrt 2020 om 10:58. (→‎Loopbaan: Bron verwijderd aangezien alleen bevestigd dat ze mee wilde als reserverijder, niet dat ze daadwerkelijk ging.)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Shanne Braspennincx
Braspennincx in 2019.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 18 mei 1991
Geboorteplaats Turnhout, België
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Sportieve informatie
Discipline(s) Baanwielrennen
Specialisatie(s) Keirin, Teamsprint
Medailleoverzicht
Baanwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Europese Spelen 0 1 1
Wereldkampioenschappen 0 2 0
Europese kampioenschappen 0 0 4
Totaal (7 medailles) 0 3 4
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Shanne Braspennincx in 2017 op de wereldbeker baanwielrennen in Milton.

Shanne Braspennincx (Turnhout, België, 18 mei 1991) is een Nederlands baanwielrenster. Zij is daarnaast ook nog actief op de weg. Op de baan werd ze Nederlands en Europees kampioene.

Loopbaan

In 2011 won Braspennincx tweemaal brons op het Nederlands kampioenschap baanwielrennen, in de keirin en de sprint. Een jaar later won ze wederom tweemaal brons, deze keer in de keirin en de 500 meter tijdrit. In Apeldoorn won ze in 2012 goud in de keirin.

Ze werd Nederlands kampioene keirin in 2013 en haalde op het Europees kampioenschap baanwielrennen in Apeldoorn tweemaal goud bij de beloften onder 23: in de keirin en de teamsprint (met Elis Ligtlee). Het volgende jaar won ze op beide onderdelen brons op het EK in Baie-Mahault op het Franse eiland Guadeloupe.[1]

Op 22 februari, tijdens de Wereldkampioenschappen baanwielrennen 2015 in het Franse Saint-Quentin-en-Yvelines won ze de zilveren medaille op het onderdeel keirin.[2] In juli 2015 werd Braspennincx getroffen door een hartinfarct tijdens een trainingskamp in de Verenigde Staten.[3] In het najaar van 2015 hervatte ze haar trainingen.[4]

Op 2 februari 2016 deed ze in RTL Late Night verslag van wat haar was overkomen.[5] Daar sprak ze de wens uit zich alsnog te kunnen plaatsen voor de Olympische Zomerspelen van dat jaar. Uiteindelijk ging ze in mee als reserverijder. Braspennincx verbleef buiten het Olympisch dorp en kwam niet in actie.

Belangrijkste overwinningen

Op de weg

2009

Op de baan

Jaar Vlag van Nederland NK Vlag van Europa EK WK Overige
2008 Brons 500m (junior)
2011 Brons keirin Brons sprint
2012 Brons 500m
Brons keirin
Apeldoorn: Goud keirin.
Wenen: Zilver 500m.
2013 keirin
Zilver 500m Brons sprint
keirin (U23)
teamsprint (U23) met Elis Ligtlee
Apeldoorn: Goud keirin, Goud sprint.
2014 Zilver 500m Zilver keirin
Brons sprint
Brons keirin
Brons teamsprint met Elis Ligtlee
Singen: Goud keirin. Breinigsville: Goud keirin, Goud scratch.
Oberhausen: Zilver keirin. Trexlertown:Zilver sprint.
Roubaix: Brons keirin.
2015 Zilver keirin Manchester: Zilver keirin, Brons sprint.
Cali: Zilver keirin, Zilver teamsprint.
2016
2017 Brons teamsprint Manchester: Zilver keirin
Milton: Zilver sprint, Brons keirin
2018 Brons 500m Zilver teamsprint Londen: Brons teamsprint
2019 keirin 500m
Zilver sprint
Brons teamsprint Europese Spelen: Zilver keirin, Brons teamsprint

Persoonlijk

Braspennincx woont samen met baanwielrenner Jeffrey Hoogland.

Externe links