Naar inhoud springen

Sint-Brigidakerk (Noorbeek)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Robbot (overleg | bijdragen) op 25 feb 2017 om 14:20. (Robotgeholpen doorverwijzing: Kerkhof - Koppeling(en) gewijzigd naar kerkhof (kerk))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Sint-Brigidakerk
De kerk met rechts de Brigidakapel
De kerk met rechts de Brigidakapel
Plaats Noorbeek
Gewijd aan Sint-Brigida
Coördinaten 50° 46′ NB, 5° 49′ OL
Monumentale status Rijksmonument
Monumentnummer  34794, 34795
Afbeeldingen
De kerk vanaf de westkant van het dorp
De kerk vanaf de westkant van het dorp
Lijst van rijksmonumenten in Noorbeek
Portaal  Portaalicoon   Christendom

De Sint-Brigidakerk is een kerk in de Nederlands Zuid-Limburgse gemeente Eijsden-Margraten. De kerk bevindt zich aan de Pley, een plein in het dorp Noorbeek. Hier komen de wegen vanuit Hoogcruts, Mheer via Wesch en de Voerstreek samen. Jaarlijks wordt voor de kerk een Sint Brigida-den geplaatst.

Het kerkgebouw ligt op een kerkheuvel met eromheen een kerkhof. Ze worden omgeven door een mergelstenen keermuur. Aan de oostzijde van de kerk ligt de Brigidakapel. Op het kerkhof liggen 25 stenen grafkruisen uit de periode 1608-1765. Bij het kerkhof staat een Heilig Hartbeeld van August Falise.

De kerk en de Brigidakapel zijn ieder een rijksmonument en is gewijd aan Sint-Brigida.

Geschiedenis

Omstreeks het jaar 1000 heeft er reeds op deze plaats de oudste kerk gestaan die gebouwd werd op een kunstmatige heuvel. Er bevindt zich nog ongehouwen natuursteen in de onderbouw van de toren dat uit de 11e/12e eeuw zou stammen. De toren heeft mogelijk ook gediend als weertoren, een versterkt gebouw waar dorpelingen bij gevaar zich konden terugtrekken.

In 1083 werd de kerk door Conrad I van Luxemburg, heer van het land van Daehlem, aan het Onze-Lieve-Vrouwe-Munster van de stad Luxemburg geschonken.

In de 13e eeuw werd er een romaanse kerk gebouwd die werd opgetrokken in mergel. Hiervan getuigen vijf blinde romaanse rondboogvensters in het middenschip en de lichtspleten en galmgaten van de toren.

Rond 1400 begon men met het verbouwen van het kerkgebouw naar een gotische bouwstijl met spitsbogen.

In 1568 werd de kerk geplunderd door soldaten van Willem van Oranje.

In de 16e eeuw werd het gebouw verbouwd waarbij netgewelven aangebracht werden.

Tot 1614 was de Sint-Brigidakerk een filiaalkerk van de parochiekerk van 's-Gravenvoeren.

In 1626 scheidde de parochie Mheer zich af van de parochie waar de Sint-Brigidakerk deel van uitmaakte.

In 1847 werden het toegangsportaal en de bijruimtes in baksteen gebouwd onder leiding van bouwheer pastoor Clercks.

In 1903-1913 vond er een algehele restauratie plaats onder leiding van architect Willem Sprenger. Bij deze restauratie werden de sacristie en de bij-sacristie aan de noord- en zuidzijde van koor toegevoegd aan het gebouw. De planning, het ontwerp en de fondsenwerving vond plaats in de jaren 1903-1910, terwijl van 1910-1913 de daadwerkelijke restauratie plaatsvond.

In 1990-1991 vond er opnieuw een algehele consoliderende restauratie plaats.

Opbouw

Het gebouw bestaat uit een vierkante westtoren met twee geledingen, een driebeukig schip met hardstenen zuilen met Maaskapitelen, een driezijdig gesloten koor, een sacristie, een portaal en een doopkapel. De Maaskapitelen zijn in diverse motieven gebeeldhouwde koppen boven op de zuilen en zijn een kenmerk van de bouwkunde in het Maasland. In de noordbeuk bevinden zich de overblijfselen van muurschilderingen. Het middenschip bestaat uit vier traveeën. het schip en het koor hebben beide netgewelven met schilderingen uit ca. 1500, waardoor ze visueel een eenheid vormen. Tussen beide bouwdelen bevindt zich een gereduceerde triomfboog.

Zie de categorie Sint-Brigidakerk (Noorbeek) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.