Slag bij Saint John's Bluff

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Slag bij St. John ‘s Bluff
Onderdeel van de Amerikaanse Burgeroorlog
Datum 1-3 oktober 1862
Locatie Duval County, Florida
Resultaat Noordelijke overwinning
Strijdende partijen

Verenigde Staten

Geconfedereerde Staten
Leiders en commandanten
John Milton Brannan Charles F. Hopkins
Troepensterkte
2 infanterie regimenten,
1 artillerie batterij,
1 cavalerie compagnie
1 artillerie batterij,
1 cavalrie compagnie
Verliezen
onbekend onbekend

De Slag bij St. John’s Bluff vond plaats tussen 1 oktober en 3 oktober 1862 in Duval County, Florida tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

De Zuidelijke brigadegeneraal Joseph Finnegan had nabij St. John’s Bluff, niet ver van Jacksonville, Florida, een artilleriebatterij opgesteld om de St. Johns River te beschermen tegen Noordelijke schepen. Deze batterij maakte deel uit van de Zuidelijke verdedigingsgordel nabij Fort Caroline. De Noordelijken hadden ondertussen Jacksonville bezet. De volgende fase in het consolideren van hun verovering was het uitschakelen van de verschillende batterijen langs de rivier.

De slag[bewerken | brontekst bewerken]

Brigadegeneraal John Milton Brannan scheepte zijn 1.500 soldaten in op 30 september 1862 in Hilton Head, South Carolina. De troepentransportenschepen arriveerden aan de monding van St. Johns River op 1 oktober waar ze versterkt werden door verschillende kanonneerboten onder leiding van Commodore Charles Steedman.

Tegen de middag arriveerden de kanonneerboten bij St. John’s Bluff terwijl Brannan zijn troepen liet landen bij Mount Pleasant Creek op ongeveer 8 km van de Zuidelijke batterij. De Noordelijken begonnen hun opmars op 2 oktober. Luitenant kolonel Charles F. Hopkins evacueerde zijn batterij na het invallen van de nacht. Toen de kanonneerboten de Zuidelijke stelling naderden, waren de kanonnen stil.

Bron[bewerken | brontekst bewerken]