Naar inhoud springen

Slag om Kiev (1941)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AGL (overleg | bijdragen) op 29 feb 2020 om 17:10.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Slag om Kiev
Onderdeel van de Tweede Wereldoorlog
Het oostfront ten tijde van de Slag om Kiev
Het oostfront ten tijde van de Slag om Kiev
Datum 23 augustus - 26 september 1941
Locatie Kiev, Sovjet-Unie
Resultaat Beslissende Duitse overwinning
Strijdende partijen
Duitsland Sovjet-Unie
Leiders en commandanten
Gerd von Rundstedt Semjon Boedjonny
Mikhail Kirponos
Troepensterkte
544.000 manschappen 627.000 - 850.000 manschappen
Verliezen
26.856 doden
96.796 gewonden
5.008 krijgsgevangenen of vermisten
616.304 doden of krijgsgevangenen
84.240 gewonden

De Slag om Kiev (Russisch: Киевская оборонительная операция; Kievskaija oboronitelʹnaija operatsjia, Duits: Schlacht um Kiew) was een slag tijdens de Tweede Wereldoorlog tussen de Sovjet-Unie en nazi-Duitsland onder generaal-veldmaarschalk Gerd von Rundstedt. De operatie vond plaats van 23 augustus tot 26 september 1941 als onderdeel van Operatie Barbarossa. Door de insluiting van bijna het gehele Zuidwestelijk Front van het Rode Leger was de slag een groot succes voor de Duitsers.

Achtergrondinformatie

Na het succes van de Wehrmacht in de centrale sector van het oostfront, ontstond er in het zuiden nabij Kiev een grote uitstulping van Sovjettroepen. Door grote verliezen tijdens de Slag om Oeman, had de Sovjet-Unie een tekort aan tanks en was het daardoor niet mobiel genoeg.

Hitler besloot op 3 augustus om de opgang naar Moskou op te schorten en zijn troepen zuidwaarts te laten keren om Kiev aan te kunnen vallen. Hierop keerde het grootste deel van het 2e Pantserleger en het 2e Leger van Legergroep Midden zich zuidwaarts om de al ter plekke zijnde Legergroep Zuid te helpen een insluiting te forceren.

De slag

De Duitse troepen maakten een snelle opmars. Ewald von Kleist kon met zijn 1e Pantsergroep de Dnjepr oversteken en zodoende op 16 september de 2e Pantsergroep van Heinz Guderian bereiken. De Sovjettroepen waren nu volledig omsingeld en konden geen kant meer op. Tot overmaat van ramp was commandant Semjon Boedjonny op 13 september ontheven uit zijn functie waardoor de troepen overgeleverd waren aan hun divisiecommandanten.

De infanterie van het Duitse 6e Leger, het 17e Leger en het 2e Leger konden met behulp van de twee pantsergroepen oprukken en de insluiting systematisch reduceren. Na zware bombardementen door artillerie, tanks en bommenwerpers kon Kiev op 19 september worden ingenomen door de Duitsers. Ten oosten van Kiev duurden de gevechten echter nog voort, maar op 26 september moesten de Sovjettroepen zich ook daar overgeven. Met meer dan 600.000 gevangenen aan Sovjetzijde was dit een van de grootste insluitingen van troepen in de militaire geschiedenis.

Verwante onderwerpen

  • (en) Battle of Kiev (1941)
Zie de categorie Battle of Kiev (1941) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.