Soechoj Soe-57
| Soechoj Soe-57 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemeen | ||||
| Rol | Multirole gevechtsvliegtuig | |||
| Bemanning | 1/2 (afhankelijk van de versie) | |||
| Status | ||||
| Eerste vlucht | 29 januari 2010 | |||
| Afmetingen | ||||
| Lengte | 22 m | |||
| Hoogte | 5,45 m | |||
| Spanwijdte | 14,8 m | |||
| Vleugeloppervlak | 78,8 m² | |||
| Gewicht | ||||
| Leeggewicht | 18.500 kg | |||
| Max. gewicht | 37.000 kg | |||
| Prestaties | ||||
| Topsnelheid | 3060 km/u | |||
| Actieradius | 2000 km | |||
| ||||
De Soechoj Soe-57 voorheen bekend als Soechoj PAK FA (Russisch: Су-57 (Перспективный авиационный комплекс фронтовой авиации (ПАК ФА), Perspektivyj aviatsionnyj kompleks frontovoj aviatsii of 'toekomstig luchtcomplex — frontluchtvaart')) is een gevechtsvliegtuig dat wordt ontwikkeld door Soechoj. Het zal de MiG-29 en Su-27 van de Russische luchtmacht vervangen, volgens de planning van 2010 vanaf 2018.[1] India zal een tweezitsvariant van de PAK FA in gebruik nemen, en draagt ook bij aan de ontwikkeling ervan.[2] De PAK FA zal stealth-eigenschappen combineren met wendbaarheid, een hoge snelheid en de mogelijkheid om lange afstanden af te leggen.
Ontwerp
De PAK FA is anno 2011 in de ontwikkelingsfase, waardoor nog weinig met grote zekerheid gezegd kan worden. Met name harde cijfers ontbreken.
De PAK FA moet een stealth-toestel worden, maar hoe 'stealthy' hij wordt is nog onbekend.[3] Omwille van deze eigenschap kunnen raketten intern worden gedragen in twee grote compartimenten langs het midden van het toestel. Tevens zijn er twee kleinere compartimenten, onder de vleugels bevestigd, waar kleinere raketten in kunnen worden opgeborgen. De vorm van de straaljager als geheel is ook op stealth afgestemd; zo is het vliegtuig relatief vlak, zijn er weinig sterke dubbele krommingen aanwezig en randen zijn veelal parallel aan elkaar. Tot slot bestaat 70% van het oppervlak uit composieten.[4]
De vorm van het vliegtuig is tevens gekozen om supercruising mogelijk te maken. Soechoj heeft getracht de krachten op het vliegtuig zo gelijk mogelijk te verdelen, wat resulteerde in het karakteristieke zeer brede middengedeelte[5]. Een bijkomend voordeel is dat hierdoor veel brandstof kan worden opgeslagen, terwijl het vliegtuig relatief plat blijft. Dit komt vervolgens de luchtweerstand ten goede.
Het toestel belooft zeer wendbaar te worden. Uniek aan het vliegtuig is de toepassing van bewegende LEX (leading edge extensions). Hierdoor kan er extra liftkracht worden ontwikkeld zonder dat dat gepaard gaat met veel meer luchtweerstand. Tevens wordt er gebruikgemaakt van 3D stuwstraalbesturing, hoewel het voorlopig onduidelijk is langs hoeveel assen dit gebeurt.[6].
De PAK FA zal worden voorzien van een uitgebreide set radars en sensoren. Aanwezig zullen zijn drie X band-AESA-radars, twee L band-radars en een IRST-systeem[7].
Ontwikkeling
Op het moment van schrijven zijn er vier PAK FA-prototypes gebouwd, waarvan er twee daadwerkelijk in staat zijn te vliegen[8]. De overige twee worden gebruikt voor systeemintegratie en belastingsproeven.
- ↑ Sweetman, Bill. "PAK-FA Will Be Operational In 2015: Executive." aviationweek.com, 21 June 2010. Geraadpleegd: 6 Maart 2011
- ↑ Unnithan, Sandeep. "India, Russia to have different versions of same fighter plane." India Today, 29 September 2008.
- ↑ "Russia's T-50 PAK FA Not Fifth-Generation Fighter Jet Yet." pravda.ru. Geraadpleegd: 6 Maart 2011.
- ↑ Komarov, Alexey. "More Sukhoi T-50s To Fly In Next 12 Months." aviationweek.com, 12 March 2010. Geraadpleegd: 6 Maart 2011.
- ↑ "Patent: MULTIMODE highly-integrated aerodynamic AIRCRAFT LAYOUT"[dode link] Geraadpleegd: 6 Maart 2011.
- ↑ "Major Work Ahead On T-50 Stealth Fighter." aviationweek.com, 8 February 2010. Geraadpleegd: 6 Maart 2011.
- ↑ "T-50 completes early flight and bench tests." ainonline.com. Geraadpleegd: 6 Maart 2011.
- ↑ "2nd Russian Fifth-generation Jet Fighter Completes First Flight"
