Soendaplaat
De Soendaplaat is een kleine tektonische plaat die zich op het oostelijk halfrond ter hoogte van de evenaar bevindt, evenals de meeste andere tektonische platen van Zuidoost Azië.[1]
De Soendaplaat werd gewoonlijk als onderdeel van de Euraziatische Plaat beschouwd. Recent onderzoek gebaseerd op GPS-metingen lijkt evenwel uit te wijzen dat de Soendaplaat zich onafhankelijk van de Euraziatische Plaat in oostelijke richting beweegt met een snelheid van 10 mm per jaar.[2][3][4] Er bestaat echter niet noodzakelijkerwijs wetenschappelijke consensus over de status van deze en andere microplaten als afzonderlijke tektonische platen.
De Soendaplaat omvat de Zuid-Chinese Zee, de Andamanse Zee, de zuidelijke delen van Vietnam en Thailand, Maleisië, de eilanden Borneo, Sumatra, Java en een gedeelte van Celebes in Indonesië, evenals de zuidwestelijke Filipijnse eilanden Palawan en de Sulu-archipel.
De Soendaplaat is begrensd in het oosten door de Filipijnse Mobile-gordel, Molukse Zee-collisiezone, Molukkenplaat, Bandaplaat en Timorplaat; in het zuiden en westen door de Australische Plaat; en in het noorden door de Birmaplaat, Euraziatische Plaat en de Jangtseplaat. De Indo-Australische Plaat schuift onder de Soendaplaat over de lengte van de Soendatrog, een subductieproces dat vaak aardbevingen genereert.[1]
De oostelijke, zuidelijke en westelijke grens van de Soendaplaat zijn tektonisch complex en seismisch actief. Alleen de noordelijke grens is relatief rustig.
Zie ook
- ↑ a b (en) Whitten, T (1996). The Ecology of Java and Bali. Periplus Editions Ltd, Hong Kong, pp. 87. ISBN 978-9625938882.
- ↑ (en) Socquet, Anne, Wim Simons, Christophe Vigny (2006). Microblock rotations and fault coupling in SE Asia triple junction (Sulawesi, Indonesia) from GPS and earthquake slip vector data. Journal of Geophysical Research 111 (B8). ISSN: 0148-0227. DOI: 10.1029/2005JB003963.
- ↑ (en) Simons, W.F.J., A. Socquet; C. Vigny; A. C. Ambrosius; Haji Abu; Chaiwat Promthong; C. Subarya; D. A. Sarsito; S. Matheussen; P. Morgan; & W. Spakman (2007). A decade of GPS in Southeast Asia: Resolving Sundaland motion and boundaries. Journal of Geophysical Research 112 (B6). ISSN: 0148-0227. DOI: doi:10.1029/2005JB003868.
- ↑ Zie ook: (en) Bird, Peter (2003). An updated digital model of plate boundaries. G3 - Geochemistry, Geophysics, Geosystems 4 (3). ISSN: 1525-2027. DOI: doi:10.1029/2001GC000252.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Sunda Plate op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Externe links