Sulawesi
Eiland van ![]() | |
---|---|
![]() | |
Locatie | |
Land | ![]() |
Eilandengroep | Grote Soenda-eilanden |
Locatie | Grote Oceaan en Indische Oceaan |
Coördinaten | 2° 0′ ZB, 121° 0′ OL |
Algemeen | |
Oppervlakte | 180.680,7 km² |
Inwoners | 18.455.058 (2014) |
Hoofdplaats | Makassar |
Hoogste punt | Rantemario (3478 m) |
Overig | |
UTC | +8 |
Detailkaart | |
Sulawesi (historische benaming: Celebes, uitspraak "Soelawessie") is een van de grotere eilanden van Indonesië. Het is in grootte het elfde eiland ter wereld, en met een oppervlakte van 174.600 km² meer dan vier keer zo groot als Nederland. Het eiland telt ongeveer 18 miljoen inwoners en is ingedeeld in zes provincies:
- Gorontalo
- Noord-Sulawesi (Sulawesi Utara)
- Midden-Sulawesi (Sulawesi Tengah)
- West-Sulawesi (Sulawesi Barat)
- Zuid-Sulawesi (Sulawesi Selatan)
- Zuidoost-Sulawesi (Sulawesi Tenggara)
Geografie[bewerken | brontekst bewerken]
In het zuiden ligt Makassar (het vroegere Ujung Pandang), de hoofdstad van Zuid-Sulawesi en de grootste stad van het eiland, waar vooral Boeginezen en Makassaren leven. Makassar was een belangrijke havenplaats voor de Nederlanders ten tijde van de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC). Veel van de specerijen uit de Molukken werden via deze havenplaats naar Europa verscheept. Makassar staat tegenwoordig vooral bekend om zijn goudsmeden.
In het heuvelachtige midden van Sulawesi ligt Toraja-land, een gebied dat bekendstaat om zijn bijzondere architectuur, zijn begrafenisrituelen en zijn koffie.
In het noorden vinden we het gebied Minahasa en de stad Manado. Dit gebied is als een van de weinige gebieden in Indonesië vrijwel geheel christelijk. De taal die er gesproken wordt, is doorspekt met Nederlandse woorden. Voor de kust ligt het vulkanische eiland Manado Tua ('Oud Manado') en een duikgebied. Bunaken is een van de bekendere eilandjes in dit gebied.
Geologie[bewerken | brontekst bewerken]
Sulawesi zou zijn ontstaan door botsingen van terreinen van de Euraziatische Plaat (waardoor het westelijk en zuidwestelijk deel ontstond), de Australische Plaat (zuidoostelijk deel) en van eilandbogen die tot dan in de Stille Oceaan lagen (noordelijke en oostelijke schiereilanden).
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
In 1946 werd het eiland deel van de deelstaat Oost-Indonesië (Negara Indonesia Timur). Het parlement was gevestigd in de hoofdstad Makassar en de regering zetelde er. De deelstaat werd in 1950 opgeheven.
Op 25 april 2011 vond in de provincie Zuidoost-Sulawesi een aardbeving plaats met een kracht van 6,2 op de schaal van Richter. Het epicentrum lag op slechts 7,5 kilometer diepte; 55 kilometer ten zuidoosten van de provinciehoofdstad Kendari.[1]
Op 28 september 2018 was er een aardbeving in de provincie Midden-Sulawesi met een sterkte van 7,4 tot 7,7. Het epicentrum bevond zich 80 kilometer ten noorden van de provinciehoofdstad Palu en op 10 kilometer diepte. Een tsunami met tot vijf meter hoge golven trof de stad. Huizen en bruggen werden weggespoeld, de luchthaven gesloten en duizenden mensen gedood, gewond of vermist.

Flora en fauna[bewerken | brontekst bewerken]
De flora en fauna op het eiland Sulawesi heeft kenmerken van zowel de Oriëntaalse als de Australaziatische ecozones (biogeografische provincies). Het wordt daarom vaak beschouwd als een overgangszone, Wallacea. Deze is vernoemd naar Alfred Russel Wallace, evenals de Wallacelijn die de grens vormt met de Australaziatische ecozone.
Tien grootste steden[2][bewerken | brontekst bewerken]
Rangorde | Stad, Provincie | Bevolking |
---|---|---|
1 | Makassar, Sulawesi Selatan | 1.339.374 |
2 | Manado (Speciale administratieve zone), Sulawesi Utara | 675.354 |
3 | Bitung, Sulawesi Utara | 387.932 |
4 | Palu, Sulawesi Tengah | 335.297 |
5 | Kendari, Sulawesi Tenggara | 289.153 |
6 | Gorontalo, Gorontalo | 179.991 |
7 | Palopo, Sulawesi Selatan | 148.033 |
8 | Baubau, Sulawesi Tenggara | 137.118 |
9 | Pare-Pare, Sulawesi Selatan | 129.542 |
10 | Kotamobagu, Sulawesi Utara | 107.216 |
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]
Dicht bij Maros bevindt zich een prehistorische grot, die is toegevoegd aan de UNESCO-werelderfgoedlijst.[3] Onderzoek dat in oktober 2014 in Nature is gepubliceerd, toont aan dat rotstekeningen in Maros waarschijnlijk ouder zijn dan de oudst gevonden rotstekeningen in Europa.[4]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|