Speak No Evil

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Speak No Evil
Studioalbum van Wayne Shorter
(Albumhoes op en.wikipedia.org)
Uitgebracht juni 1966
Opgenomen 24 december 1964
Genre jazz, postbop, hard bop, modale jazz
Duur 42:11
Label(s) Blue Note
Producent(en) Alfred Lion
Chronologie
1965
JuJu
  1966
Speak No Evil
  1965
The Soothsayer[1]

(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Speak No Evil is het zesde album van Wayne Shorter. Het werd uitgegeven door Blue Note Records in juni 1966[2] De muziek laat elementen van hard bop en modale jazz horen. Op de albumhoes staat Teruka (Irene) Nakagami afgebeeld. Zij was Shorters eerste echtgenote, die hij in 1961 leerde kennen. Na op zijn beide vorige albums voor Blue Note te hebben gewerkt met de ritmesectie van het 'klassieke' kwartet van John Coltrane, paste Shorter de bezetting op Speak No Evil iets aan. Dat lijkt beïnvloed te zijn door zijn dan recente toetreding tot het 'tweede kwintet' van Miles Davis. Uit de vorige bezetting is drummer Elvin Jones overgebleven, maar nieuw overgekomen uit Davis' band zijn Herbie Hancock en Ron Carter, respectievelijk op piano en contrabas. Freddie Hubbard, een collega van Shorter uit de tijd dat hij 'musical director' bij Art Blakey's Jazz Messengers was, completeert het kwintet. Hubbard was ook, vanaf 1964, regelmatig bandlid in de band van Herbie Hancock. De bezetting lijkt sterk op het latere VSOP kwintet, met Elvin Jones op drums in plaats van Tony Williams.

Musici[bewerken | brontekst bewerken]

Muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Alles geschreven door Shorter

Cd
Nr. Titel Duur
1. Witch Hunt 8:11
2. Fee-Fi-Fo-Fum 5:54
3. Dance Cadaverous 6:45
4. Speak No Evil 8:23
5. Infant Eyes 6:54
6. Wild Flower 6:06

Heruitgaven van dit album kregen soms als bonus alternatieve versies van een aantal nummers meegeperst.