H2-receptorantagonist: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k robot Erbij: en:H2 antagonist |
||
| Regel 15: | Regel 15: | ||
[[Categorie:H2-receptorantagonist]] |
[[Categorie:H2-receptorantagonist]] |
||
[[en:H2 antagonist]] |
|||
[[fr:Antihistaminique H2]] |
[[fr:Antihistaminique H2]] |
||
[[hr:H2 blokatori]] |
[[hr:H2 blokatori]] |
||
Versie van 3 jun 2008 22:15
De H2-receptorantagonisten zijn medicijnen die de afgifte van maagzuur remmen. Ze doen dit doordat ze een binding aangaan met H2-receptoren in de maagwand. H2-receptoren worden normaal geactiveerd door histamine. Ze kunnen toegepast worden bij klachten als zuurbranden en maagzweer, maar pakken de oorzaak van deze klachten niet aan.
De volgende H2-receptorantagonisten bestaan:
- Cimetidine (Tagamet®)
- Famotidine (Pepcid®)
- Nizatidine (Axid®)
- Ranitidine (Zantac®)
- Roxatidine
De laatste is in Nederland niet als geneesmiddel geregistreerd.
Overig
- H2-receptorantagonisten remmen de productie van maagzuur minder effectief dan protonpompremmers.
- Antihistaminica remmen een ander type histaminereceptor, namelijk H1. Deze worden vooral toegepast tegen allergische klachten.