Bondsdagverkiezingen 1987: verschil tussen versies
Bondsdagverkiezingen van 1987, toelichting en uitslag |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2: | Regel 2: | ||
De '''[[Bondsdagverkiezingen]] van [[1987]]''' vonden op 25 januari 1987 plaats. Het waren de elfde [[federatie|federale]] verkiezingen in de [[Bondsrepubliek Duitsland]]. |
De '''[[Bondsdagverkiezingen]] van [[1987]]''' vonden op 25 januari 1987 plaats. Het waren de elfde [[federatie|federale]] verkiezingen in de [[Bondsrepubliek Duitsland]]. |
||
De bondsdagverkiezingen werden gewonnen door de zittende [[Christen-democratie|Christen-democratische]]/[[liberalisme|liberale]] coalitie van [[Bondskanselier |
De bondsdagverkiezingen werden gewonnen door de zittende [[Christen-democratie|Christen-democratische]]/[[liberalisme|liberale]] coalitie van [[Bondskanselier (Duitsland)|Bondskanselier]] [[Helmut Kohl]] ([[CDU (BRD)|CDU]]). De coalitiepartijen verkregen gezamenlijk ca. 53% van de stemmen. Niettemin pakten de verkiezingen teleurstellend uit voor de [[Christelijk Democratische Unie van Duitsland]] ''(Christlich Demokratische Union Deutschlands, CDU)'' van Kohl en haar zusterpartij, de [[Beieren|Beierse]] [[Rooms-Katholieke Kerk|Rooms-Katholieke]] [[Christlich-Soziale Union|Christelijk-Sociale Unie]] ''(Christlich-Soziale Union, CSU)'' van de [[Lijst van ministers-presidenten van Beieren|Beierse minister-president]] [[Franz-Josef Strauss]]. De CDU leverde 17 zetels in en hield en 174 over; de CSU verloor er 4 en hield 49 zetels over. De winst voor de coalitiepartijen was dan ook uitsluitend te danken aan de [[Freie Demokratische Partei|Vrije Democratische Partij]] ''(Freie Demokratische Partei, FDP)'' van [[Vicekanselier (Duitsland)|vicekanselier]] en bondsminister van Buitenlandse Zaken [[Hans-Dietrich Genscher]]<ref>''[[Winkler Prins]] Jaarboek [[1988]]'', door: red. Winkler Prins, blz. 87</ref>. De FDP won 12 zetels en kwam op 46 zetels. |
||
De belangrijkste oppositiepartij, de [[Sociaal-Democratische Partij van Duitsland]] ''(Sozialdemokratische Partei Deutschlands, SPD)'', die de [[Lijst van ministers-presidenten van Noord-Rijnland-Westfalen|minister-president van Noord-Rijnland-Westfalen]], [[Johannes Rau]], naarvoren had geschoven als kandidaat voor het bondskanselierschap, verloor zeven zetels. De SPD kreeg 186 zetels in de nieuwe [[Bondsdag (Duitsland)|Bondsdag]] ''(Bundestag)''. |
De belangrijkste oppositiepartij, de [[Sociaal-Democratische Partij van Duitsland]] ''(Sozialdemokratische Partei Deutschlands, SPD)'', die de [[Lijst van ministers-presidenten van Noord-Rijnland-Westfalen|minister-president van Noord-Rijnland-Westfalen]], [[Johannes Rau]], naarvoren had geschoven als kandidaat voor het bondskanselierschap, verloor zeven zetels. De SPD kreeg 186 zetels in de nieuwe [[Bondsdag (Duitsland)|Bondsdag]] ''(Bundestag)''. |
Versie van 18 jul 2008 20:07
De Bondsdagverkiezingen van 1987 vonden op 25 januari 1987 plaats. Het waren de elfde federale verkiezingen in de Bondsrepubliek Duitsland.
De bondsdagverkiezingen werden gewonnen door de zittende Christen-democratische/liberale coalitie van Bondskanselier Helmut Kohl (CDU). De coalitiepartijen verkregen gezamenlijk ca. 53% van de stemmen. Niettemin pakten de verkiezingen teleurstellend uit voor de Christelijk Democratische Unie van Duitsland (Christlich Demokratische Union Deutschlands, CDU) van Kohl en haar zusterpartij, de Beierse Rooms-Katholieke Christelijk-Sociale Unie (Christlich-Soziale Union, CSU) van de Beierse minister-president Franz-Josef Strauss. De CDU leverde 17 zetels in en hield en 174 over; de CSU verloor er 4 en hield 49 zetels over. De winst voor de coalitiepartijen was dan ook uitsluitend te danken aan de Vrije Democratische Partij (Freie Demokratische Partei, FDP) van vicekanselier en bondsminister van Buitenlandse Zaken Hans-Dietrich Genscher[1]. De FDP won 12 zetels en kwam op 46 zetels.
De belangrijkste oppositiepartij, de Sociaal-Democratische Partij van Duitsland (Sozialdemokratische Partei Deutschlands, SPD), die de minister-president van Noord-Rijnland-Westfalen, Johannes Rau, naarvoren had geschoven als kandidaat voor het bondskanselierschap, verloor zeven zetels. De SPD kreeg 186 zetels in de nieuwe Bondsdag (Bundestag).
Belangrijke winst was er voor de linkse De Groenen (Die Grünen), die in 1983 vanuit het niets in Bondsdag kwamen met 27 afgevaardigden, en nu 15 zetels wonnen en uitkwamen op 42 zetels. Binnen de Groenen was er een richtingenstrijd losgebroken tussen pragmatici die in de toekomst een coalitie met de SPD nastreefden en de dogmatici, die alle samenwerking met andere partijen (inclusief de SPD) van de hand wezen[2]. Pas in een later stadium zouden de pragmatici de overhand krijgen binnen de partij.
Uitslag
- Indirect gekozen door de Berlijnse gemeenteraad werden 11 CDU'ers, 7 SPD'ers en 2 FDP'ers[3].
Partij | % | zetels | verschil |
---|---|---|---|
Christelijk Democratische Unie van Duitsland (Christlich Demokratische Union Deutschlands) |
34,4% | 174 (11) | -17 |
Christelijk-Sociale Unie (Christlich-Soziale Union) |
9,8% | 49 | -4 |
Vrije Democratische Partij (Freie Demokratische Partei) |
9,1% | 46 (2) | +12 |
Sociaal-Democratische Partij van Duitsland (Sozialdemokratische Partei Deutschlands) |
37,0% | 186 (7) | -7 |
De Groenen (Die Grünen) |
8,3% | 42 | +15 |
Overigen | 1,3% | 0 | - |
Totaal | 100% | 497 | -1 |
223
44,3% |
186
37,0% |
46
9,1% |
42
8,3% |
0,6%
|
0,3%
|
0,2%
|
0,1%
|
0,1%
|
0,1%
|
0,1%
|
0,0%
|
0,0%
|
0,0%
|
0,0%
| |||||||||||||||
CDU/CSU | SPD | FDP | Grüne | NPD | ÖDP | Frauen | BP | Mündige | EAP | Zentrum | MLPD | CBV | ASD | FAP |
Het kabinet-Kohl III trad na de verkiezingen aan. Als gevolg van de hereniging van Duitsland op 3 oktober 1990 vonden er op 2 december 1990 bondsdagverkiezingen plaats in het herenigde Duitsland.
Verwijzingen
- ↑ Winkler Prins Jaarboek 1988, door: red. Winkler Prins, blz. 87
- ↑ idem
- ↑ Voor de eerste keer in haar geschiedenis werden er door de Berlijnse gemeenteraad 2 FDP'ers gekozen. Voorheen werd er altijd één FDP'er gekozen