Laurent Fignon: verschil tussen versies
k robot Erbij: et:Laurent Fignon |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 12: | Regel 12: | ||
Tijdens de [[Ronde van Frankrijk 2010]] werd Laurent Fignon ondanks zijn aangetaste stem alle eer gegund door de Franse televisiezenders: hij gaf commentaar bij de etappes. |
Tijdens de [[Ronde van Frankrijk 2010]] werd Laurent Fignon ondanks zijn aangetaste stem alle eer gegund door de Franse televisiezenders: hij gaf commentaar bij de etappes. |
||
Op 31 augustus 2010 overleed Fignon op 50-jarige leeftijd aan de gevolgen van [[kanker]].<ref>[http://www.lequipe.fr/Cyclisme/breves2010/20100831_134325_laurent-fignon-est-mort.html "Laurent Fignon est mort"], L'Equipe, 31 augustus 2010</ref> Op 3 september 2010 werd hij in intieme kring begraven op het |
Op 31 augustus 2010 overleed Fignon op 50-jarige leeftijd aan de gevolgen van [[kanker]].<ref>[http://www.lequipe.fr/Cyclisme/breves2010/20100831_134325_laurent-fignon-est-mort.html "Laurent Fignon est mort"], L'Equipe, 31 augustus 2010</ref> Op 3 september 2010 werd hij in intieme kring begraven op het kerkhof [[Cimetière du Père-Lachaise|Père Lachaise]] te [[Parijs]]. Bij de begrafenis waren o.a. wielerlegendes [[Bernard Hinault]], [[Sean Kelly]] en oud-kampioen Formule 1 [[Alain Prost]] aanwezig.<ref>[http://www.gva.be/nieuws/sport/wielrennen/aid969316/laurent-fignon-in-intieme-kring-begraven.aspx "Laurent Fignon in intieme kring begraven"], Gazet van Antwerpen, 3 september 2010</ref> |
||
== Belangrijkste overwinningen == |
== Belangrijkste overwinningen == |
Versie van 1 nov 2010 18:19
Laurent Fignon (Parijs, 12 augustus 1960 – Parijs, 31 augustus 2010) was een Frans wielrenner die tweemaal de Ronde van Frankrijk won.
De eerste keer was in 1983, toen hij het kopmanschap kreeg omdat zijn landgenoot Bernard Hinault geblesseerd was, en de tweede maal in 1984, waarbij hij liefst vijf etappes won. Hij werd in 1989 tweede op acht seconden van de Amerikaan Greg LeMond. Deze maakte in de laatste tijdrit bijna een minuut goed.
Fignons bijnaam luidde Le Professeur, mede door zijn karakteristieke bril. Na zijn actieve wielercarrière, die hij in 1993 beëindigde, bleef Fignon betrokken bij de sport door het organiseren van wielerwedstrijden.
Na zijn wielercarrière versloeg Fignon ook de Tour als presentator en commentator op France 2 tijdens de live-uitzending en presenteerde hij na iedere etappe het tour-praatprogramma 'Velo Club' op France 2 en 'Un Jour de Tour' op Télé 5.
Op 12 juni 2009 werd bekend dat Fignon aan kanker leed[1], in eerste instantie geduid als alvleesklierkanker, maar naar later bleek longkanker.[2] De tumor drukte op de zenuw die voor de stembanden zorgt, waardoor hij erg hees was. Fignon maakte dit zelf bekend en voegde eraan toe dat een verband met zijn dopinggebruik van amfetaminen en cortisonen niet vaststaat.[3]
Tijdens de Ronde van Frankrijk 2010 werd Laurent Fignon ondanks zijn aangetaste stem alle eer gegund door de Franse televisiezenders: hij gaf commentaar bij de etappes.
Op 31 augustus 2010 overleed Fignon op 50-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker.[4] Op 3 september 2010 werd hij in intieme kring begraven op het kerkhof Père Lachaise te Parijs. Bij de begrafenis waren o.a. wielerlegendes Bernard Hinault, Sean Kelly en oud-kampioen Formule 1 Alain Prost aanwezig.[5]
Belangrijkste overwinningen
1982
1983
- 4de etappe Ronde van Spanje
- 21ste etappe Ronde van Frankrijk
- Eindklassement Ronde van Frankrijk
- Witte trui Ronde van Frankrijk
- Boucles de l'Aulne
1984
- Frans nationaal kampioenschap
- 2de etappe Ronde van Italië
- 2e plaats in eindklassement Ronde van Italië
- Winnaar bergklassement Ronde van Italië
- 7de etappe Ronde van Frankrijk
- 16de etappe Ronde van Frankrijk
- 18de etappe Ronde van Frankrijk
- 20e etappe Ronde van Frankrijk
- 22ste etappe Ronde van Frankrijk
- Eindklassement Ronde van Frankrijk
1986
1987
- 19de etappe Ronde van Spanje
- 3e plaats eindklassement Ronde van Spanje
- 21ste etappe Ronde van Frankrijk
1988
1989
- Milaan-San Remo
- Eindklassement Ronde van Italië
- Eindklassement Ronde van Nederland
- 2e plaats Ronde van Frankrijk
- Criterium der Azen
1990
1992
- 11de etappe Ronde van Frankrijk
1993
Grote rondes
Eindklasseringen in grote rondes, met tussen haakjes het aantal etappeoverwinningen.
Jaar | Ronde van Italië | Ronde van Frankrijk | Ronde van Spanje |
---|---|---|---|
1982 | 15e (1°) | ||
1983 | ↑ (1) | 7e (1) | |
1984 | ↑ (1) | ↑ (5) | |
1985 | |||
1986 | opgave | 7e | |
1987 | 7e (1) | ↑ (1) | |
1988 | opgave | ||
1989 | ↑ (1) | ↑ (2°) | |
1990 | opgave | opgave | |
1991 | opgave | 6e | |
1992 | 37e | 23e (1) | |
1993 | opgave |
° Incl. ploegentijdrit
Ploegen
- 1982 - Renault-Gitane
- 1983 - Renault-Gitane
- 1984 - Renault-Elf
- 1985 - Renault-Elf
- 1986 - Système U
- 1987 - Système U
- 1988 - Système U
- 1989 - Super U-Raleigh
- 1990 - Castorama
- 1991 - Castorama
- 1992 - Gatorade-Chateau d'Ax
- 1993 - Gatorade-Mega Drive
Noten
- ↑ NRC, 12 juni 2009, p.11
- ↑ "Laurent Fignon continue son combat contre le cancer", Le Monde, 15 januari 2010
- ↑ "Fignon facing cancer fight" Velonews, 22 juni 2009
- ↑ "Laurent Fignon est mort", L'Equipe, 31 augustus 2010
- ↑ "Laurent Fignon in intieme kring begraven", Gazet van Antwerpen, 3 september 2010
Voorganger: Bernard Hinault 1982 |
Winnaar van de Ronde van Frankrijk Laurent Fignon 1983, 1984 |
Opvolger: Bernard Hinault 1985 |
Voorganger: Marc Gomez 1983 |
Frans kampioen wielrennen Laurent Fignon 1984 |
Opvolger: Jean-Claude Leclercq 1985 |