Christiane Nüsslein-Volhard: verschil tussen versies
k robot Erbij: yo:Christiane Nüsslein-Volhard |
k Bot: automatisch tekst vervangen (- de de + de ) |
||
Regel 27: | Regel 27: | ||
Sinds 1985 is Christiane Nüsslein-Volhard directeur van het [[Max-Planck-Gesellschaft |Max Planck Institute for Developmental Biology]] in [[Tübingen (stad)|Tübingen]]. Tevens leidt ze hier het genetica-departement. In 1986 kreeg ze de [[Gottfried Wilhelm Leibniz Prijs]] van de [[Deutsche Forschungsgemeinschaft]]. D |
Sinds 1985 is Christiane Nüsslein-Volhard directeur van het [[Max-Planck-Gesellschaft |Max Planck Institute for Developmental Biology]] in [[Tübingen (stad)|Tübingen]]. Tevens leidt ze hier het genetica-departement. In 1986 kreeg ze de [[Gottfried Wilhelm Leibniz Prijs]] van de [[Deutsche Forschungsgemeinschaft]]. D |
||
Sinds 2001 is ze lid van de ''Nationaler Ethikrat'' voor de ethische [[assessment]] van nieuwe [[life sciences]] en hun invloed op |
Sinds 2001 is ze lid van de ''Nationaler Ethikrat'' voor de ethische [[assessment]] van nieuwe [[life sciences]] en hun invloed op de gemeenschap. |
||
In juni 2005 kreeg ze van de [[Oxford-universiteit]] een [[eredoctoraat]]. |
In juni 2005 kreeg ze van de [[Oxford-universiteit]] een [[eredoctoraat]]. |
Versie van 21 jan 2011 23:36
Christiane Nüsslein-Volhard | ||
---|---|---|
20 oktober 1942 – heden | ||
Christiane Nüsslein-Volhard
| ||
Geboorteland | Duitsland | |
Geboorteplaats | Magdeburg | |
Nobelprijs | Fysiologie of Geneeskunde | |
Jaar | 1995 | |
Reden | Voor de ontdekking van de genen die betrokken zijn bij de vroege embryonale ontwikkeling van de fruitvlieg, de homeobox-genen | |
Samen met | Edward B. Lewis Eric Wieschaus | |
Voorganger(s) | Alfred G. Gilman Martin Rodbell | |
Opvolger(s) | Peter C. Doherty Rolf M. Zinkernagel |
Christiane Nüsslein-Volhard (Magdeburg, 20 oktober 1942) is een Duits bioloog en Nobelprijswinnaar. In 1995 won ze samen met Edward B. Lewis en Eric Wieschaus de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde voor de ontdekking van de genen die betrokken zijn bij de vroege embryonale ontwikkeling van de fruitvlieg, de homeobox-genen. Tevens won ze in 1991 de Albert Lasker Award for Basic Medical Research.
Biografie
Christiane Nüsslein-Volhard werd geboren als de tweede van vijf kinderen van Rolf Volhard, een architect, en Brigitte Haas. In 1964 ging ze biochemie studeren aan aan de Eberhard-Karls-Universiteit Tübingen. Deze studie rondde ze in 1968 af.
Samen met Wieschaus introduceerde ze "Big Science" in de biologie door een succesvol mutageneseproject uit te voeren op grote schaal. Hierbij werd de embryonale ontwikkeling van de fruitvlieg onderzocht. Rond de tijd dat ze dit onderzoek deed, waren de meeste expeirmenten uit de moleculaire biologie nog kleinschalig. De genen die verantwoordelijk waren bij de embryonale ontwikkeling, werden vastgesteld door willekeurige mutaties te veroorzaken in de genen van de fruitvliegen. Dit onderzoek leidde tot belangrijke ontdekkingen over evolutie.
Nüsslein-Volhard was ook de ontdekker van het toll-gen toegeschreven, welke heeft geleid tot de identificatie toll-like receptors.[1]
Sinds 1985 is Christiane Nüsslein-Volhard directeur van het Max Planck Institute for Developmental Biology in Tübingen. Tevens leidt ze hier het genetica-departement. In 1986 kreeg ze de Gottfried Wilhelm Leibniz Prijs van de Deutsche Forschungsgemeinschaft. D
Sinds 2001 is ze lid van de Nationaler Ethikrat voor de ethische assessment van nieuwe life sciences en hun invloed op de gemeenschap.
In juni 2005 kreeg ze van de Oxford-universiteit een eredoctoraat.
Externe links
- Christiane Nüsslein-Volhards homepage
- Gradients That Organize Embryo Development, (Scientific American, August 1996)
- Nobel lecture
- Smithsonian magazine interview
- Christiane Nüsslein-Volhard Stiftung (Christiane Nüsslein-Volhard Foundation)
- The Official Site of Louisa Gross Horwitz Prize
- ↑ Toll To Be Paid at the Gateway to the Vessel Wall -- Hansson and Edfeldt 25 (6): 1085 -- Arteriosclerosis, Thrombosis, and Vascular Biology. Geraadpleegd op 10 november 2007.
Sjabloon:Navigatie winnaars van de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde 1976-2000