Chilperik II der Franken

Chilperik II (670 - Noyon, tussen 30 januari en 13 mei 721) was koning van Neustrië. Hij was een zoon van de in 675 vermoorde Childerik II, koning van Neustrië en Bilchilde, dochter van koning Sigibert III en staat bekend als de laatste Merovinger die over een zeker mate van gezag beschikte.

Geschiedenis

De jonge Chilperik werd na de moord op zijn ouders verbannen in een klooster, waar hij 40 jaar als „broeder Daniel“ leefde, tot hij in 715 door de tegenstanders van Karel Martel, de hofmeier Ragamfred en koningin Plectrudis van Austrasië, als nieuwe koning van Neustrië aangesteld werd. In 716 volgde zijn verheffing tot koning van Neustrië, het kerngebied van het Frankische Rijk, als opvolger van Dagobert III. De palts Compiègne was zijn koninklijke residentie.

In het begin voerde Raganfrid hem mee op een ceremoniële ossenkar op diens tochten. Al spoedig bleek dat Chilperik van een ander kaliber was dan de zogenaamde "Vadsige koningen" uit die tijd. Chilperik wilde zelf aan de touwtjes trekken en ontpopte zich als vechter en leider, die altijd voorop ging in de strijd aan het hoofd van zijn troepen.

Chilperiks of Ragamfreds verbintenissen met de Friese koning Radboud (717) en Odo van Aquitanië (718) tegen de sterke oppositie van Karel Martel, waren ontoereikend, want Karel overwon de Neustriërs bij Amel (Amblève), Vinchy (717) en Soissons (718).

Als de door Karel Martel gesteunde koning Chlothar IV in 719 kwam te sterven, stelde Karel aan Odo van Aquitanië de eis om Chilperik aan hem uit te leveren. Chilperik werd door hem herbenoemd als koning van Neustrië, maar was in feite niet meer dan een marionet in de handen van Karel Martel.

Chilperik stierf in 721 en werd in Noyon bijgezet. Karel Martel benoemde daarna Theuderik IV als zijn opvolger. Chilperik had wel een zoon, de latere koning Childerik III.