Severinus Desiré Emanuels: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
k taal |
||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
Aan de [[Rijksuniversiteit Utrecht]] behaalde hij een doctoraal in zowel de Rechten, Letteren als Wijsbegeerte. Van 1934 tot 1950 was hij werkzaam als rechterlijk ambtenaar in [[Nederlands-Indië]] en later [[Indonesië]]. In 1948 was hij adviseur van de Federale Conferentie [[Bandoeng]]. |
Aan de [[Rijksuniversiteit Utrecht]] behaalde hij een doctoraal in zowel de Rechten, Letteren als Wijsbegeerte. Van 1934 tot 1950 was hij werkzaam als rechterlijk ambtenaar in [[Nederlands-Indië]] en later [[Indonesië]]. In 1948 was hij adviseur van de Federale Conferentie [[Bandoeng]]. |
||
Nadat [[Jan Buiskool (jurist en premier)|Jan Buiskool]] ontslag had genomen als premier van [[Suriname]] volgde in september 1952 een wijziging in de |
Nadat [[Jan Buiskool (jurist en premier)|Jan Buiskool]] ontslag had genomen als premier van [[Suriname]] volgde in september 1952 een wijziging in de regeringsraad waarbij [[Adriaan Alberga|Alberga]] premier werd en Emanuels landsminister van Financiën. Ook na het overlijden van Alberga, waarna [[Archibald Currie]] premier werd, behield hij die portefeuille. |
||
In de periode 1956 tot 1958 was hij ambassaderaad in Washington. Suriname werd diplomatiek vertegenwoordigd door Nederland, maar op voor Suriname belangrijke posten werd een Surinaamse diplomaat met de rang van Raad benoemd. |
In de periode 1956 tot 1958 was hij ambassaderaad in Washington. Suriname werd diplomatiek vertegenwoordigd door Nederland, maar op voor Suriname belangrijke posten werd een Surinaamse diplomaat met de rang van Raad benoemd. |
||
| Regel 62: | Regel 62: | ||
|} |
|} |
||
In 1962 nam [[Hemradj Shriemisier]] ontslag als minister van Justitie en Politie na een voor hem ongunstige uitspraak van het Hof van Justitie, waarna Emanuels tijdelijk Justitie en Politie erbij nam. |
In 1962 nam [[Hemradj Shriemisier]] ontslag als minister van Justitie en Politie na een voor hem ongunstige uitspraak van het Hof van Justitie, waarna Emanuels tijdelijk 'Justitie en Politie' erbij nam. |
||
Na zijn premierschap wat in 1963 eindigde was hij nog een jaar Gevolmachtigd minister van Suriname in Nederland. |
Na zijn premierschap wat in 1963 eindigde was hij nog een jaar Gevolmachtigd minister van Suriname in Nederland. |
||
Versie van 27 feb 2012 15:59
Severinus Désiré Emanuels (Rotterdam, 27 februari 1910) is een Nederlands politicus en diplomaat.
Aan de Rijksuniversiteit Utrecht behaalde hij een doctoraal in zowel de Rechten, Letteren als Wijsbegeerte. Van 1934 tot 1950 was hij werkzaam als rechterlijk ambtenaar in Nederlands-Indië en later Indonesië. In 1948 was hij adviseur van de Federale Conferentie Bandoeng.
Nadat Jan Buiskool ontslag had genomen als premier van Suriname volgde in september 1952 een wijziging in de regeringsraad waarbij Alberga premier werd en Emanuels landsminister van Financiën. Ook na het overlijden van Alberga, waarna Archibald Currie premier werd, behield hij die portefeuille.
In de periode 1956 tot 1958 was hij ambassaderaad in Washington. Suriname werd diplomatiek vertegenwoordigd door Nederland, maar op voor Suriname belangrijke posten werd een Surinaamse diplomaat met de rang van Raad benoemd.
Na de Staten-verkiezingen van 25 juni 1958 werd Emanuels premier en minister van Algemene Zaken en Binnenlandse Zaken.
Kabinet 1958
| Ministerie | Minister |
|---|---|
|
Algemene Zaken en Binnenlandse Zaken |
S. D. Emanuels (NPS) |
|
Economische Zaken |
P.A.M. van Philips (PSV) |
|
Financiën |
J. Sedney (NPS) |
|
Justitie en Politie |
H. Shriemisier (VHP) |
|
Landbouw, Veeteelt en Visserij |
S. Rambaran Mishre (VHP) |
|
Onderwijs en Volksontwikkeling |
A.J. Morpurgo (PSV) |
|
Opbouw |
F.E. Essed (NPS) |
|
Openbare Werken en Verkeer |
V.M. de Miranda (onafhankelijk) |
|
Sociale Zaken en Volksgezondheid |
E.M.L. Ensberg (NPS) |
In 1962 nam Hemradj Shriemisier ontslag als minister van Justitie en Politie na een voor hem ongunstige uitspraak van het Hof van Justitie, waarna Emanuels tijdelijk 'Justitie en Politie' erbij nam.
Na zijn premierschap wat in 1963 eindigde was hij nog een jaar Gevolmachtigd minister van Suriname in Nederland.
In 1968 werd Emanuels buitengewoon en gevolmachtigd ambassadeur in Trinidad en Tobago waarna hij die functie voor Barbados (in 1969) en Guyana (in 1970) erbij kreeg. In beide gevallen bleef de standplaats de hoofdstad van Trinidad en Tobago: Port of Spain.
Het is onduidelijk of Emanuels nog in leven is.
Externe link
| Voorganger: J.C. Curiël |
Landsminister van Financiën van Suriname 1952 - 1955 |
Opvolger: W.G.H.C.J. Smit |
| Voorganger: J.H.E. Ferrier |
Premier van Suriname 1958 - 1963 |
Opvolger: J.A. Pengel |
| Voorganger: J.H.E. Ferrier |
Minister van Binnenlandse Zaken 1958 - 1963 |
Opvolger: J.A. Pengel |
| Voorganger: H. Shriemisier |
Minister van Justitie en Politie (wnd) 1962 - 1963 |
Opvolger: S. Rambaran Mishre |
| Voorganger: R.H. Pos |
Gevolmachtigd minister van Suriname 1963 - 1964 |
Opvolger: J.F.E. Einaar |