Snorhaar

Snorharen (vibrissae) zijn haren die rond de neus of op andere delen van de kop van zoogdieren groeien. Snorharen zijn vaak dikker en stugger dan het andere haar. Soms worden ook de veertjes naast de snavel van sommige vogels snorharen genoemd.

Snorharen bestaan zoals alle haren uit levenloos materiaal zonder zenuwen. Het onderscheid met gewone haren bestaat uit een speciaal haarzakje dat een kokertje met bloed bevat: de zogenaamde bloedsinus. Wanneer de snorhaar wordt aangeraakt wordt door de buiging van de haar het bloed in de sinus bewogen. Het bloed versterkt de beweging, waardoor zenuwen aan het einde van de sinus extreem subtiele bewegingen kunnen waarnemen. Bij sommige zoogdieren wordt het haarzakje omgeven door spierweefsel, waardoor het dier de snorharen kan bewegen.

Snorharen kunnen erg lang zijn. Zo kunnen de snorharen van een chinchilla zo lang zijn als eenderde van de lichaamslengte van het dier.

Snorharen zijn dieren die niet goed kunnen zien of die voornamelijk bij nacht actief zijn van dienst bij het vinden van de weg en bij het zoeken van voedsel. Sommige dieren, zoals de huismuis, kunnen bewegingen van de lucht waarnemen met hun snorharen. Omdat de werking van de snorharen van groot belang is voor het overleven van deze dieren, is een groot deel van de hersenen ingericht voor het verwerken van de impulsen uit de zenuwen bij de snorharen. Ook gebruiken zoogdieren veel energie om de haarzakjes rond hun snorharen warm te houden, zodat ze gebruiksklaar blijven.