Philippe Maystadt: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Edoderoobot (overleg | bijdragen)
k →‎Eretekens: https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikipedia:Te_beoordelen_categorie%C3%ABn/Toegevoegd_2014_week_22, replaced: [[Categorie:Belgisch nationaal staatssecretaris → [[Categorie:Staatssecretaris in de Belg met AWB
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Philippe Maystadt Senate of Poland.JPG|thumb|180px|Philippe Maystadt in 2011]]
[[Bestand:Philippe Maystadt Senate of Poland.JPG|thumb|180px|Philippe Maystadt in 2011]]
'''Philippe M.P.J. Maystadt''' ([[Petit-Rechain]], [[14 maart]] [[1948]]) is een [[België|Belgisch]] [[politicus]] van [[Centre démocrate humaniste|cdH]]. Hij was voorzitter van de [[Europese Investeringsbank]] (EIB) (2000-2012).
'''Philippe M.P.J. Maystadt''' ([[Petit-Rechain]], [[14 maart]] [[1948]]) is een [[België|Belgisch]] [[politicus]] van [[Centre démocrate humaniste|cdH]].


==Levensloop==
Hij vervulde de volgende functies:
Als doctor in de rechten aan de [[Université Catholique de Louvain|UCL]], kandidaat in de letteren en de wijsbegeerte aan de UCL en Master of Arts in Public Administration aan de [[Claremont Graduate School]] in [[Los Angeles]] in de [[Verenigde Staten]] werd hij beroepshalve hoogleraar aan de UCL. Van 1974 tot 1977 was hij ook kabinetsadviseur op het kabinet van de minister van Waalse Aangelegenheden.
* Kabinetsadviseur bij de minister van Waalse Aangelegenheden ([[1974]]-[[1977]])
* Lid van de Belgische [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]] ([[1977]]-[[1991]] en [[1998]]-[[1999]]).
* Lid van de Cultuurraad van de Franse Gemeenschap ([[1977]]-[[1980]]).
* Lid van de Raad van de Franse Gemeenschap ([[1980]]-[[1995]]).
* Staatssecretaris voor het [[Waalse Gewest]] ([[1979]]-[[1980]]).
* Senator voor het [[arrondissement Charleroi]]-[[Thuin]] ([[1991]]-[[1995]]).
* Rechtstreeks gekozen senator ([[13 juni]] - [[31 december]] [[1999]]).
* Gouverneur van de [[Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling]].
* Professor aan de [[Université catholique de Louvain]] (UCL) (sinds [[1989]]).
* Staatssecretaris voor het [[Waalse Gewest]] ([[1979]]-[[1980]]).
* Minister van Openbaar Ambt en Wetenschapsbeleid, belast met de coördinatie van het Leefmilieubeleid ([[1980]]-[[1981]])
* Minister van Begroting, Wetenschapsbeleid en Planning ([[1981]]-[[1985]]).
* Minister van Economische Zaken ([[1985]]-[[1988]]).
* Belgisch minister van Financiën ([[1988]]-[[1998]]).
* Politiek secretaris van de PSC ([[1978]]-[[1979]]).
* Nationaal voorzitter van de PSC ([[1998]]-[[1999]]).


Voor de [[cdH|PSC]] (voorloper van cdH) zetelde hij van 1977 tot 1991 in de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]], wat hij in 1995 en van 1998 tot 1999 opnieuw was. Van 1991 tot 1995 en voor enkele maanden in 1999 was hij rechtstreeks gekozen senator in de [[Senaat (België)|Belgische Senaat]]. Van 1977 tot 1995 was hij hierdoor automatisch ook lid van de [[Cultuurraad voor de Franse Cultuurgemeenschap]] (1977-1980), de [[Raad van de Franse Gemeenschap]] (1980-1995) en de [[Waalse Gewestraad]] (1980-1995).
Hij begeleidde België bij de toegang tot de [[Eurozone]]. In 1990 ondertekende en bekrachtigde hij samen met 14 andere regeringsleiders een van de meest liberale abortuswetgevingen ter wereld.

Van 1978 tot 1979 was hij politiek secretaris van de PSC, waarna hij tussen 1979 en 1998 een ministeriële loopbaan had. Van 1979 tot 1980 was hij staatssecretaris voor het Waalse Gewest (toegevoegd aan de minister van het Waalse Gewest), van 1980 tot 1981 minister van Openbaar Ambt en Wetenschapsbeleid, belast met de coördinatie van het Leefmilieubeleid, van 1981 tot 1985 minister van Begroting, Wetenschapsbeleid en het Plan, van 1985 tot 1988 minister van Economische Zaken en van 1988 tot 1998 minister van Financiën (van 1995 tot 1998 eveneens belast met Buitenlandse Handel). Van 1986 tot 1988 en van 1995 tot 1998 was hij tevens vicepremier. Hij eindigde zijn politieke loopbaan als partijvoorzitter van de PSC, wat hij was van 1998 tot 1999. Als minister van Financiën begeleidde hij België bij de toegang tot de [[Eurozone]] en in 1990 ondertekende en bekrachtigde hij samen met 14 andere regeringsleiders een van de meest liberale abortuswetgevingen ter wereld, nadat koning [[Boudewijn I van België|Boudewijn I]] dit had geweigerd.

In combinatie met en na zijn politieke loopbaan was hij actief in de financiële wereld. Van 1978 tot 1979 was hij lid van de Conseil économique régional de Wallonie , van 1988 tot 1998 was hij gouverneur van de Interamerikaanse Ontwikkelingsbank, van de [[Aziatische Ontwikkelingsbank]], van het Afrikaans Fonds voor Ontwikkeling, van de Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling en van de [[Afrikaanse Ontwikkelingsbank]] en van 1991 tot 1998 was hij gouverneur van de [[Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling]]. Van 2000 tot 2011 was hij voorzitter van de [[Europese Investeringsbank]].

Hij was ook een tijdlang voorzitter van de [[Federale Raad voor Duurzame Ontwikkeling]] en nam in 2013 ontslag uit deze functie.<ref>{{Citeer web|url=http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/1717005/2013/10/04/Aelvoet-volgt-Maystadt-op-als-voorzitter-Federale-Raad-Duurzame-Ontwikkeling.dhtml|titel=Aelvoet volgt Maystadt op als voorzitter Federale Raad Duurzame Ontwikkeling|datum=4 oktober 2013|bezochtdatum=11 oktober 2013|uitgever=Het Laatste Nieuws}}</ref>


==Eretekens==
==Eretekens==
Regel 26: Regel 17:
* {{BE}}: Grootkruis in de Kroonorde. KB 11 mei 2003
* {{BE}}: Grootkruis in de Kroonorde. KB 11 mei 2003


==Externe link==
Hij was een tijdlang voorzitter van de [[Federale Raad voor Duurzame Ontwikkeling]] en nam in 2013 ontslag uit deze functie.<ref>{{Citeer web|url=http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/1717005/2013/10/04/Aelvoet-volgt-Maystadt-op-als-voorzitter-Federale-Raad-Duurzame-Ontwikkeling.dhtml|titel=Aelvoet volgt Maystadt op als voorzitter Federale Raad Duurzame Ontwikkeling|datum=4 oktober 2013|bezochtdatum=11 oktober 2013|uitgever=Het Laatste Nieuws}}</ref>
*[http://www.senate.be/www/?MIval=/showSenator&ID=115&LANG=nl Fiche Maystadt] op de website van de Belgische Senaat.


{{Appendix}}
{{Appendix}}
Regel 97: Regel 89:
[[Categorie:Belgisch minister van Wetenschap]]
[[Categorie:Belgisch minister van Wetenschap]]
[[Categorie:Staatssecretaris in de Belgische regering]]
[[Categorie:Staatssecretaris in de Belgische regering]]
[[Categorie:PSC-politicus]]
[[Categorie:CdH-politicus]]
[[Categorie:CdH-politicus]]

Versie van 18 aug 2015 09:53

Philippe Maystadt in 2011

Philippe M.P.J. Maystadt (Petit-Rechain, 14 maart 1948) is een Belgisch politicus van cdH.

Levensloop

Als doctor in de rechten aan de UCL, kandidaat in de letteren en de wijsbegeerte aan de UCL en Master of Arts in Public Administration aan de Claremont Graduate School in Los Angeles in de Verenigde Staten werd hij beroepshalve hoogleraar aan de UCL. Van 1974 tot 1977 was hij ook kabinetsadviseur op het kabinet van de minister van Waalse Aangelegenheden.

Voor de PSC (voorloper van cdH) zetelde hij van 1977 tot 1991 in de Kamer van Volksvertegenwoordigers, wat hij in 1995 en van 1998 tot 1999 opnieuw was. Van 1991 tot 1995 en voor enkele maanden in 1999 was hij rechtstreeks gekozen senator in de Belgische Senaat. Van 1977 tot 1995 was hij hierdoor automatisch ook lid van de Cultuurraad voor de Franse Cultuurgemeenschap (1977-1980), de Raad van de Franse Gemeenschap (1980-1995) en de Waalse Gewestraad (1980-1995).

Van 1978 tot 1979 was hij politiek secretaris van de PSC, waarna hij tussen 1979 en 1998 een ministeriële loopbaan had. Van 1979 tot 1980 was hij staatssecretaris voor het Waalse Gewest (toegevoegd aan de minister van het Waalse Gewest), van 1980 tot 1981 minister van Openbaar Ambt en Wetenschapsbeleid, belast met de coördinatie van het Leefmilieubeleid, van 1981 tot 1985 minister van Begroting, Wetenschapsbeleid en het Plan, van 1985 tot 1988 minister van Economische Zaken en van 1988 tot 1998 minister van Financiën (van 1995 tot 1998 eveneens belast met Buitenlandse Handel). Van 1986 tot 1988 en van 1995 tot 1998 was hij tevens vicepremier. Hij eindigde zijn politieke loopbaan als partijvoorzitter van de PSC, wat hij was van 1998 tot 1999. Als minister van Financiën begeleidde hij België bij de toegang tot de Eurozone en in 1990 ondertekende en bekrachtigde hij samen met 14 andere regeringsleiders een van de meest liberale abortuswetgevingen ter wereld, nadat koning Boudewijn I dit had geweigerd.

In combinatie met en na zijn politieke loopbaan was hij actief in de financiële wereld. Van 1978 tot 1979 was hij lid van de Conseil économique régional de Wallonie , van 1988 tot 1998 was hij gouverneur van de Interamerikaanse Ontwikkelingsbank, van de Aziatische Ontwikkelingsbank, van het Afrikaans Fonds voor Ontwikkeling, van de Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling en van de Afrikaanse Ontwikkelingsbank en van 1991 tot 1998 was hij gouverneur van de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling. Van 2000 tot 2011 was hij voorzitter van de Europese Investeringsbank.

Hij was ook een tijdlang voorzitter van de Federale Raad voor Duurzame Ontwikkeling en nam in 2013 ontslag uit deze functie.[1]

Eretekens

Externe link

Voorganger:
Antoine Humblet
Staatssecretaris voor Waalse zaken
1979-1980
Opvolger:
Pierre Mainil
Voorganger:
Elie Deworme
Minister van Openbaar Ambt
1980-1981
Opvolger:
Charles-Ferdinand Nothomb
Voorganger:
José Desmarets
Minister van Wetenschapsbeleid en Planning
1980-1985
Opvolger:
Guy Verhofstadt
Voorganger:
Guy Mathot
Minister van Begroting
1981-1985
Opvolger:
Guy Verhofstadt
Voorganger:
Mark Eyskens
Minister van Economische Zaken
1985-1988
Opvolger:
Willy Claes
Voorganger:
Charles-Ferdinand Nothomb
Vice-eersteminister
1986-1988
Opvolger:
Melchior Wathelet
Voorganger:
Mark Eyskens
Minister van Financiën
1988-1998
Opvolger:
Jean-Jacques Viseur
Voorganger:
Melchior Wathelet
Vice-eersteminister
1995-1998
Opvolger:
Jean-Pol Poncelet
Voorganger:
Robert Urbain
Minister van Buitenlandse Handel
1995-1998
Opvolger:
Elio Di Rupo
Voorganger:
Charles-Ferdinand Nothomb
Partijvoorzitter van de PSC
1998-1999
Opvolger:
Joëlle Milquet