Diogenesbunker: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 52: | Regel 52: | ||
[[Categorie:Bunker in Nederland]] |
[[Categorie:Bunker in Nederland]] |
||
[[Categorie:Bouwwerk in Arnhem]] |
[[Categorie:Bouwwerk in Arnhem]] |
||
[[Categorie:Nazi-Architectuur in Nederland]] |
|||
Versie van 26 mei 2017 00:15
| Diogenesbunker | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Achterkant van de Diogenesbunker
| ||||
| Locatie | ||||
| Locatie | Koningsweg, Schaarsbergen | |||
| Adres | Koningsweg 13c
| |||
| Coördinaten | 52° 2′ NB, 5° 52′ OL | |||
| Status en tijdlijn | ||||
| Oorspr. functie | bunker | |||
| Huidig gebruik | depot | |||
| Start bouw | 1942 | |||
| Bouw gereed | 1943 | |||
| Erkenning | ||||
| Monumentstatus | rijksmonument | |||
| Monumentnummer | 516908 | |||
| ||||
De Diogenesbunker is een bunker die ligt aan de Koningsweg in Schaarsbergen (naast de ingang van De Hoge Veluwe). Deze bunker vormde het commandocentrum van de Derde Jachtdivisie (3. Jagddivision) van de Luftwaffe en vormde tijdens de Tweede Wereldoorlog het zenuwcentrum van de luchtverdediging van Nederland, de noordelijke helft van België, het Ruhrgebied en een strook Duitsland langs de Nederlandse oostgrens. Diogenes had rechtstreeks contact met het hoofdkwartier van de Luftwaffe in Berlijn. De Duitsers hadden meerdere van dergelijke commandocentra. Zo lagen er bunkers in Stade bij Hamburg, in Grove en in Metz.
De bouw van de bunker is begonnen in augustus 1942. De afmetingen waren 40 x 60 x 16 meter en de muren hadden een dikte van 3 tot 4 meter. Voor de aanvoer van de circa 33.000 kubieke meter beton maakte men gebruik van een speciaal aangelegde spoorlijn.[1] In juli 1943 werd het gebouw opgeleverd en twee maanden hierna was ook de inrichting klaar. De bunker bestond uit drie verdiepingen waarvan één onder de grond.
Het hart werd gevormd door de centrale zaal waarin zich een glazen kaart bevond, die het operatiegebied van de Duitse bezetter voorstelde. Op de kaart van 12 x 9 meter stonden alle vliegvelden en radarposten vermeld. Tijdens luchtaanvallen werd er op de kaarten precies weergegeven waar welke vliegtuigen zich bevonden. In totaal zorgden 600 personeelsleden ervoor dat alle vliegbewegingen erop bijgehouden werden. De posities van vijandelijke vliegtuigen werden door vrouwen in de centrale zaal op de tribune met schijnwerpers op de kaart geprojecteerd. Aan de hand van deze informatie werden de Duitse vliegtuigen naar hun doel gestuurd.
Aan het begin van Operatie Market Garden, dachten de Duitsers dat de geallieerden de bunker wilden innemen. Op de avond van 17 september 1944 probeerden de Duitsers daarom tevergeefs de betonnen kolos op te blazen. Alleen de inventaris werd volledig verwoest. Toen men was teruggetrokken naar Duisburg bleek deze actie bovendien te voorbarig, omdat de geallieerden slechts op weg waren naar de John Frostbrug in Arnhem.
Na de oorlog werd het gebouw gebruikt als munitiedepot. Door onbekende oorzaak kwamen op 8 juni 1948 vijf mensen om het leven tijdens het verplaatsen van explosieven.[2] Later werd het gebouw gebruikt als hulpdepot van de Rijksarchiefdienst en deels als opslag voor het Nationaal Park De Hoge Veluwe en het Openluchtmuseum. Het gebouw is niet opengesteld voor publiek. Wel is het mogelijk om rondleidingen te volgen.
De bunker heeft de status rijksmonument.
Externe links
| Bronnen, noten en/of referenties |
