Gaumata: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
k links |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| ⚫ | |||
'''Gaumata''' was de vermeende oplichter die in 522 v.Chr. een korte tijd [[Lijst van koningen van Perzië|Perzische koning]] was door zich voor te doen als [[Smerdis|Bardiya]], de zoon van [[Cyrus II de Grote|Cyrus de Grote]] en jongere broer van [[Cambyses II]]. |
'''Gaumata''' was de vermeende oplichter die in 522 [[Christelijke jaartelling|v.Chr.]] een korte tijd [[Lijst van koningen van Perzië|Perzische koning]] was door zich voor te doen als [[Smerdis|Bardiya]], de zoon van [[Cyrus II de Grote|Cyrus de Grote]] en jongere broer van [[Cambyses II]]. |
||
Volgens de overlevering zou Bardiya in het geheim zijn vermoord door zijn oudere broer Cambyses. Toen Cambyses zich in Egypte bevond na dit veroverd te hebben, zou de [[magus]] Gaumata van diens afwezigheid gebruik hebben gemaakt door zich voor te doen als Bardiya en in 522 v.Chr. de macht te grijpen. Cambyses zou zijn gestorven op de terugweg naar [[Susa (Iran)|Susa]], waarna Bardiya zeker was van het koningschap. Hij maakte zich onder het volk populair door drie jaar vrijstelling van krijgsdienst en van belastingen af te kondigen. [[Darius I|Darius]] kende de waarheid echter en vermoordde de pseudo-Smerdis met de zegen van de god [[Ahura Mazda|Ahuramazda]] en de hulp van zes medestanders. Volgens de [[Behistuninscriptie]] dreef Darius Gaumata naar het fort Sikayauvatish in de provincie Nisaya in [[Medië]] en doodde hem daar. |
Volgens de overlevering zou Bardiya in het geheim zijn vermoord door zijn oudere broer Cambyses. Toen Cambyses zich in Egypte bevond na dit veroverd te hebben, zou de [[magus]] Gaumata van diens afwezigheid gebruik hebben gemaakt door zich voor te doen als Bardiya en in 522 v.Chr. de macht te grijpen. Cambyses zou zijn gestorven op de terugweg naar [[Susa (Iran)|Susa]], waarna Bardiya zeker was van het koningschap. Hij maakte zich onder het volk populair door drie jaar vrijstelling van krijgsdienst en van belastingen af te kondigen. [[Darius I|Darius]] kende de waarheid echter en vermoordde de pseudo-Smerdis met de zegen van de god [[Ahura Mazda|Ahuramazda]] en de hulp van zes medestanders. Volgens de [[Behistuninscriptie]] dreef Darius Gaumata naar het fort Sikayauvatish in de provincie Nisaya in [[Meden|Medië]] en doodde hem daar. |
||
| ⚫ | |||
Deze versie was populair in de oudheid en bekend in meerdere versies, onder meer van Darius zelf via de [[Behistuninscriptie]], van [[Herodotus]] en van [[Ctesias]]. Tegenwoordig wordt deze versie echter sterk in twijfel getrokken en wel gezien als een poging van Darius om zijn machtsovername te rechtvaardigen. |
Deze versie was populair in de oudheid en bekend in meerdere versies, onder meer van Darius zelf via de [[Behistuninscriptie]], van [[Herodotus]] en van [[Ctesias]]. Tegenwoordig wordt deze versie echter sterk in twijfel getrokken en wel gezien als een poging van Darius om zijn machtsovername te rechtvaardigen. |
||
Versie van 3 jan 2022 11:40
Gaumata was de vermeende oplichter die in 522 v.Chr. een korte tijd Perzische koning was door zich voor te doen als Bardiya, de zoon van Cyrus de Grote en jongere broer van Cambyses II.
Volgens de overlevering zou Bardiya in het geheim zijn vermoord door zijn oudere broer Cambyses. Toen Cambyses zich in Egypte bevond na dit veroverd te hebben, zou de magus Gaumata van diens afwezigheid gebruik hebben gemaakt door zich voor te doen als Bardiya en in 522 v.Chr. de macht te grijpen. Cambyses zou zijn gestorven op de terugweg naar Susa, waarna Bardiya zeker was van het koningschap. Hij maakte zich onder het volk populair door drie jaar vrijstelling van krijgsdienst en van belastingen af te kondigen. Darius kende de waarheid echter en vermoordde de pseudo-Smerdis met de zegen van de god Ahuramazda en de hulp van zes medestanders. Volgens de Behistuninscriptie dreef Darius Gaumata naar het fort Sikayauvatish in de provincie Nisaya in Medië en doodde hem daar.
Deze versie was populair in de oudheid en bekend in meerdere versies, onder meer van Darius zelf via de Behistuninscriptie, van Herodotus en van Ctesias. Tegenwoordig wordt deze versie echter sterk in twijfel getrokken en wel gezien als een poging van Darius om zijn machtsovername te rechtvaardigen.