VHS (video)
Sjabloon:Infobox magnetische beelddrager VHS (Video Home System) [1][2][3] is een opname- en afspeelstandaard voor videorecorders.
Het heeft een beeldresolutie van 240 beeldlijnen. De eerste VHS-videorecorder werd in september 1976 geïntroduceerd door JVC. Andere formaten zouden volgen, zoals Betamax van Sony en Video 2000 van Philips, maar VHS werd uiteindelijk de algemeen geaccepteerde norm voor de videorecorder na een formaatoorlog. In 1987 kwam een verbeterde versie op de markt onder de naam Super-VHS.
Voor camera's wordt een variant van VHS met kleinere cassettes gebruikt, VHS-C.
De introductie van de videorecorder bracht ook de opkomst van de videotheek met zich mee. Tegenwoordig zijn weinig of zelfs geen films meer beschikbaar op VHS in de Nederlandse videotheek, de meeste films zijn te huur op dvd of op het nieuwere formaat Blu-ray.
VHS-banden worden zowel in Europa als in Amerika gebruikt. Het Amerikaanse televisiesysteem verschilt echter van het Europese, waardoor Amerikaanse banden vaak niet op Europese videorecorders kunnen worden afgespeeld. In Europa (m.u.v. Frankrijk) wordt het televisiesignaal PAL gebruikt. In Amerika gebruikt men echter het NTSC-signaal, en tevens heeft het lichtnet een andere frequentie. Dit zorgt ervoor dat veel Europese videorecorders geen Amerikaanse banden kunnen afspelen en vice versa. Een aantal videorecorders is echter aangepast op beide systemen en kan dus ook beide typen afspelen. Sommige typen kunnen tevens omgaan met het Franse SECAMsysteem[4].
In september 1995 werd een nieuwe standaard beklonken: de dvd. Dit was het nieuwe optische filmformaat van Sony en Philips en zou de opvolger worden van VHS. Het zou echter nog jaren duren voordat de dvd de verkopen van de videoband zouden overstijgen: de dvd had net als VHS te maken met een formaatoorlog en de prijs van de DVR bleef lange tijd hoog. Daarnaast waren in het buitenland eind jaren 90 de video-cd (VCD) en laserdisk lange tijd populair, echter niet genoeg voor een wereldwijde standaard. De nadelen verdwenen toen in 2004 de DVR betaalbaarder werd en in 2005 er spelers en recorders kwamen die beide dvd-formaten konden spelen en/of beschrijven.
Anno 2008 zijn er in de winkel geen VHS-films meer te vinden, hooguit opneembare banden in kleine aantallen. De grote filmmaatschappijen zijn in 2006 gestopt met films op VHS om zich geheel te kunnen richten op dvd. VHS geniet nog populariteit vanwege de lage kosten en een groot filmaanbod, waarvan vele nog niet op dvd verschenen zijn. Daarnaast wordt het nog veel gebruikt om mee op te nemen, al neemt dit aantal ook sterk af door intrede van de goedkoper wordende DVR en de HTPC.
In 2010 beleefde de VHS een comeback, doordat de horrorfilms The House of the Devil en Paranormal Activity op video werden uitgebracht.[5][6]
Zie ook
- ↑ IEEE - IEEE History Center: Development of VHS, a World Standard for Home Video Recording, 1976
- ↑ Vertical Helical Scan (video cassette format; common, but incorrect) - What does Vertical Helical Scan (video cassette format; common, but incorrect) stand for? Acronyms and a...
- ↑ Voorheen stond hier dat Video Home System niet de goede afkorting was, maar dat dit Vertical Helical Scan was, dit klopt echter niet en is een veel voorkomende misvatting
- ↑ Bron: Videosystemen: PAL en NTSC, uitleg van het verschil tussen de beide typen
- ↑ http://www.dreadcentral.com/news/35248/badass-house-devil-collectible-vhs Badass House of the Devil Collectible VHS
- ↑ http://www.paranormalactivity.nl/nieuws.php Videoband maakt comeback